یغمای جندقی » دیوان اشعار » سرداریه » غزلیات ناتمام » شمارهٔ  ۱ - غزلیات ناتمام سرداریه

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دانی از چیست که مردم ره محشر گیرند</p></div>
<div class="m2"><p>تا در آن معرکه ...بگی از سر گیرند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پایمرد ار شودم دست ولایت به خدای</p></div>
<div class="m2"><p>نگذارم که سر از خشت لحد برگیرند</p></div></div>

شمارهٔ  ۲

دانی از چیست که مردم ره محشر گیرند
تا در آن معرکه بگی از سر گیرند
پایمرد ار شودم دست ولایت به خدای
نگذارم که سر از خشت لحد برگیرند

هوش مصنوعی: این شعر درباره اهمیت و سرنوشت انسان‌ها در روز محشر است. شاعر بیان می‌کند که مردم در آن روز بزرگ به دنبال نجات هستند و باید از قدرت ولایت خداوند بهره‌مند شوند. او تأکید می‌کند که اگر خود را پایمرد و مقاوم نشان دهد، نخواهد گذاشت که انسان‌ها از سر قبر خود خارج شوند و به سوی خدا بروند. این شعر به موضوعاتی چون ایمان، سرنوشت و مسئولیت انسانی می‌پردازد.

شمارهٔ  ۱ - غزلیات ناتمام سرداریه

هوش مصنوعی: می‌دانی چرا مردم در روز قیامت به دنبال راهی هستند تا در آن زمان حساس و پرتنش خود را نجات دهند؟ تا همگان از سر دلهره و استرسان به درگاه خداوند پناه ببرند.

دانی از چیست که مردم ره محشر گیرند

تا در آن معرکه ...بگی از سر گیرند

هوش مصنوعی: اگر در روز قیامت بر سر پایمردی بایستم، هرگز دست قدرت را به خدا نمی‌سپارم تا مرا از گور بیرون بیاورد.

پایمرد ار شودم دست ولایت به خدای

نگذارم که سر از خشت لحد برگیرند

شمارهٔ ۱ - غزلیات ناتمام سرداریه

اطلاعات

برگردان به زبان ساده