شمارهٔ ۱
به جز ارواح مکرم که ز دیوان ازل
به خداوندیشان خط غلامی دادم
خاک تن باد روان آب بقا آتش جان
بی تکلف به فدای ره ایشان بادم
آشکارا و نهان گاه به زرگاه به زور
به همان شیوه که در فن سپوز استادم
به نعوظ شتر و ایر خر و ضربه گاو
مرده و زنده هفتاد و دو ملت گادم
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به جز ارواح مکرم که ز دیوان ازل
به خداوندیشان خط غلامی دادم
هوش مصنوعی: بجز روحانیون بزرگ که از زمانهای گذشته به خداوند اختصاص دارند، من خود را غلام و بنده آنها میدانم.
خاک تن باد روان آب بقا آتش جان
بی تکلف به فدای ره ایشان بادم
هوش مصنوعی: من تمامی وجود و حیات خود را فدای راه آنها میکنم، حتی اگر این وجود شامل خاک، باد، آب و آتش باشد.
آشکارا و نهان گاه به زرگاه به زور
به همان شیوه که در فن سپوز استادم
هوش مصنوعی: در برخی مواقع، به روشهای مختلف و با استفاده از قدرت و زر، هرچند که گاهی به طور مستقیم و گاهی به طور غیرمستقیم، همانند روشی که معلم من در فن خود به کار میبرد، عمل میکنم.
به نعوظ شتر و ایر خر و ضربه گاو
مرده و زنده هفتاد و دو ملت گادم
هوش مصنوعی: در این عبارت، شاعر به توصیف ویژگیها و حالات مختلف موجودات پرداخته است. او به شکل شوخی و طنز به قیافه و رفتارهایی اشاره میکند که به نظرش عجیب و غریب میآید، و به این ترتیب به تنوع و گوناگونی در دنیا اشاره میکند. به نوعی، او میخواهد بگوید که زندگی و موجودات مختلف از حالتهای متفاوتی برخوردارند که میتواند جالب و طنزآمیز باشد.