هوش مصنوعی: از نقشه‌های ستاره‌ها، از سختی‌های زمانه، از ستم دشمنان و از بدشانسی‌ها، علی (علیه‌السلام) به خوبی عبور کرد و بر همه چیره شد.

هوش مصنوعی: تو مثل درخت سرو هستی و چهره‌ات چون ماه درخشان است. اما حالا به حالت افتاده به زمین و در خون علی غوطه‌ور هستی.

هوش مصنوعی: متاسفانه از این چهره زیبا و این خوشبویی که همچون سنبل است، علی که به زیبایی و تناسب سرآمد بود، به تدریج دچار نقصان و افت شده است.

هوش مصنوعی: گفتم به خوشحالی در روز عروسی علی همراه با او شادباشم و در کنار او زندگی‌ام را بگذرانم.

هوش مصنوعی: از روزگار و وضعیت زندگی‌ام، ای علی، این اوضاع که در حال حاضر دارم، کی می‌توانست برای من قابل تصور باشد؟

هوش مصنوعی: دسته‌ای از مشکلات و دردها به ما هجوم آورده‌اند و حالا زمان آن رسیده که با این سختی‌ها روبه‌رو شویم.

هوش مصنوعی: حال تو خوب و کارهایت موفق باشد، ای علی که از این دنیا خیمه‌گاه خود را به در بردی.

هوش مصنوعی: نگاه کن به وضع مادر که بدون حمایت و یاری، عزم سفر کرده و در دشت و بیابان راه می‌رود.

هوش مصنوعی: متاسفانه، از بین رفتن و سقوط این شخصیت برجسته مانند درختی است که ریشه‌اش قطع شده؛ این در حالی است که او با قدرت و زیبایی خود در عرصه وجود می‌درخشید.

هوش مصنوعی: دل تو در تشنگی می‌سوزد و چون جیحون، اشک مادرت جاری است برای علی.

هوش مصنوعی: ای ماه تابان، بر حال یغما نگاهی بیفکن و لطفی بی‌نظیر از خود نشان بده.