هوش مصنوعی: قاسم، ای خانه‌ای که پر از صبر و تحمل هستی، آتش عشق تو باعث شده سینه‌ام بسوزد و داغی را در من ایجاد کند.

هوش مصنوعی: امروز روز خوشحالی است و زمان مناسبی برای عجله نیست. از گفت‌وگو با ما دور نشو و رویت را برگردان نکن.

هوش مصنوعی: به بدن پاره پاره اکبر و به درد جانسوز اصغر قسم می‌خورم.

هوش مصنوعی: به علمدار زحمتکش قسم و به جسم عابدی که بیمار است، قسم می‌خورم.

هوش مصنوعی: ای عروس، از تو جدا نمی‌شوم به خدا، اما به خواست سرنوشت چه می‌توانم کرد؟

هوش مصنوعی: سرنوشت من این بود که در بیابان سیاه و پر از درد زندگی کنم و در عوض، در مراسم شادی و خوشی شرکت نکنم.

هوش مصنوعی: به من و به این مکان قسم می‌خورم که به خاطر تو و زیبایی خاصت قسم می‌زنم.

هوش مصنوعی: به سرنوشت‌های الهی قسم می‌خورم و به دردهای ناشی از جدایی نیز قسم می‌زنم.

هوش مصنوعی: به خدا قسم، برگ میدان را نپذیر و به سمت دشمن با تشنگی نرو.

هوش مصنوعی: موهایم را از غم خودم نریز، با اندوه من همراه نشو و به آن عادت نکن.

هوش مصنوعی: به رنگ لباس سیاه موهایت قسم می‌خورم و به انحنا و زیبایی ابروهایت قسم می‌خورم.

هوش مصنوعی: به یاد دوستانی که جانشان را فدای آرمان‌ها کردند و به خاطر تشنگی عزیزان قسم می‌خورم.

هوش مصنوعی: بر من لشکر شام ظلم و ستم کرده است، در حالی که وصال تو برای من یک نعمت و حلال است.

هوش مصنوعی: در میان لذت‌ها و زیبایی‌های تو، دل و جانم برای تو قربانی شده‌اند و با شادی به سوی خیمه‌ات می‌آیم.

هوش مصنوعی: به شادی و شور تو قسم، به دل‌تنگی و سوزی که از دوری تو دارم قسم.

هوش مصنوعی: به تو و آرزوی خوشحالی سوگند، و به من و تلاش برای مقابله با دشمنان سوگند.

هوش مصنوعی: چهره‌ات را از من برگردان و دل را از دوستی‌ام مشغول نکن، چون دلخوشی‌هایم باعث آزار تو شده است.

هوش مصنوعی: از تو می‌خواهم که در برابر وفاداری‌ام، به درد و مشکلاتم رحم کنی و به آن‌ها توجه نشان دهی.

هوش مصنوعی: به تو و جستجوی شام سوگند، به من و غارت حرام سوگند.

هوش مصنوعی: به تو و زخم‌هایی که شمشیر می‌زند سوگند می‌خورم، به من و زنجیرهایی که به گردنم است نیز سوگند می‌زنم.

هوش مصنوعی: چهره‌ی کاهی و مژه‌ی گلرنگ، زیبایی‌های خاصی دارند و نباید با حسرت و غم به آنها نگاه کرد. نباید اجازه داد که آه و ناله‌ی آسمان بر این زیبایی‌ها تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: دل من را از بحث و جدل خسته نکن، آرامش را بهانه جنگ قرار نده.

هوش مصنوعی: به تو و ناله‌های آسمان قسم، به من و چشمان زیبا قسم.

هوش مصنوعی: به دوستی و آرامش دوستان سوگند، و به مبارزه با دشمنان سوگند.

هوش مصنوعی: اسب را به سمت جدل و درگیری هدایت کن، و بدن خود را از پشت اسب آویزان نگه‌دار.

هوش مصنوعی: خاک و خون با هم ترکیب شده‌اند و غم و اندوه، بر سر ما مانند گرد و غبار نشسته است.

هوش مصنوعی: به شجاعت تو سوگند، و به ذلت و اسیری من سوگند.

هوش مصنوعی: به تو و آن چهره زیبا، قسم می‌خورم؛ به من و این دل پر از درد، نیز قسم می‌زنم.

هوش مصنوعی: به جسم بزرگ‌تر نگاه کن که به خون علم آلوده شده است، وجود عباس که به فنا رفته است.

هوش مصنوعی: بخت بد به سراغ کسی می‌آید که نادانی و دیوانگی بیشتری دارد و در نتیجه، مرگ او دیرتر سراغش می‌آید.

هوش مصنوعی: من از عشق تو سیرابم و به جان خودم قسم می‌خورم که غیبت تو را تحمل نمی‌کنم، به حقیقت وجود تو قسم می‌زنم.

هوش مصنوعی: عشق را رها کن و به محبت قسم بخور، دل را به دوستی قسم بده.

هوش مصنوعی: روز قیامت، زمانی که صدای عذاب به گوش می‌رسد، قدرت و استقامت به اوج خود می‌رسد و سختی‌ها و چالش‌ها برطرف خواهند شد.

هوش مصنوعی: همه به تو امید دارند و به دعا و شفاعت تو نگاه می‌کنند، پس بر بیقراران نظر رحمتت را بیفکن.

هوش مصنوعی: به تو و کسانی که به خاطر تو شکسته‌دل هستند، قسم به من و چشمانی که از اشک پر شده‌اند.

هوش مصنوعی: به تو و بخشش خدا قسم می‌خورم، و به سرنوشت تلخی که برای من نوشته شده است.