هوش مصنوعی: لب‌های تو با شراب به گونه‌ای می‌درخشد که مانند سنگ قیمتی می‌باشد، و در مقابل این زیبایی، نام آب خضر به نظر بی‌ارزش و ننگین می‌آید.

 قدح شراب را کنار نخواهم گذاشت ، حتی اگر سنگ از آسمان بر سرم ببارد.

هوش مصنوعی: من راهی را به شما می‌سپارم که رخش، اسب رستم، حتی نخستین قدمش را نیز در آن برنداشته و بر آن لنگ می‌زند.

هوش مصنوعی: زمانی که دل من از غم عشق پر شود، خوشحالم که هیچ چیز دیگری در دل نیست.

هوش مصنوعی: کفن خونین تو به مراتب زیباتر از پارچه‌های رنگی و فاخر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: مشروب آبی بود که اگر ماهی را سیراب کند، نهنگ هم به سراغش می‌آید.

هوش مصنوعی: زیبایی و encantment چشمان تو به قدری است که اگر یک پلنگ خطرناک به اینجا بیاید، جان و دل من را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به معنای واقعی کلمه به جنگ می‌افتم. این زیبایی، چنان قدرتی دارد که هر خطر دیگری در برابرش ناچیز به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: چه غمی دارد اگر گریبان‌ها پاره شود، اگر دامنش به دستم بیفتد.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم از آن دهان بسته درباره شیرینی‌ها بگویم که کلمات به سختی از قلم بیرون می‌آیند؟

هوش مصنوعی: برای نرم کردن دل دوست، به سفر می‌روم تا سرم بر سنگ بیفتد.

هوش مصنوعی: کسی که برای حفظ صلح هزاران نفر را به قتل می‌رساند، نتیجه‌اش چه خواهد بود اگر وارد جنگ شود؟

هوش مصنوعی: دل من در تاریکی‌های زلف تو گم شده است. چه کسی در دیار غربت می‌تواند مسلمان باشد؟

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم نصیحت‌ها را بشنوم؛ بلکه دوست دارم از دنیای شاد و پر از لذت شراب‌نوشی و موسیقی لذت ببرم.

هوش مصنوعی: ای کاش دل من که در مقابل یغما و دزدی‌ها قرار گرفته، از تیرهای او محافظتی داشته باشد.