هوش مصنوعی: کودکی که سنگی به دست دارد، وقتی به سمت ویرانه می‌رود، ماجراها و دردهای دل دیوانه‌ام به سراغم می‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی نام یک کودک به زبان می‌آید، سردرگمی و نابسامانی قلب دیوانه‌ام، به ویرانه‌ای که قبلاً بود، برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی هدف مشاوران از توبه‌ی مست‌ها چیست که به این بهانه گاهی به میخانه می‌روند؟

هوش مصنوعی: دل دیوانه به دنبال زلفی است که عقل را به جنون می‌کشاند، و این دل از اینجا به آنجا نمی‌رود.

هوش مصنوعی: در انتهای جام، یک چیزی وجود دارد که از بی‌خبری به دور می‌زند و بر روی چرخه پیمانه در حرکت است.

هوش مصنوعی: حسادت به نزدیکانم وجود ندارد، چرا که اگر دل ما خودمان باشد، آشنا خواهد بود و از مسیر و محل تو دور خواهد شد.

هوش مصنوعی: از چهره‌ات نشانه‌ای زیبا نمایان شده و غیر ممکن است که بعد از این، کسی با تو بر سر کارهای خوبان، دچار مشکل شود.

هوش مصنوعی: از شعله‌ی شمع، نوری می‌تابد که مانند پرنده‌ای در گلستان می‌رقصد. ادب واقعی این است که مانند پروانه‌ای که به دور شمع می‌گردد، به سنت و آموزه‌ها احترام بگذاریم و برای آنها ارزش قائل شویم.

هوش مصنوعی: روز که زیبایی تو را دیدم، به یاد آوردم که تمام اعمال نیک ما در برابر این زیبایی ناچیز و کم‌ارزش است.

هوش مصنوعی: دوست مانند یک کودک Innocent و بی‌گناه است و تو که دیوانه‌ای، نباید از او بترسی. یغما نشان می‌دهد که کودک همیشه دنبال دیوانه می‌افتد و به او اعتماد دارد.