هوش مصنوعی: بدنم به خاطر تو به شدت می‌لرزد و مانند تیر، به عمق دل می‌رود. می‌ترسم که این احساسات به زودی از من دور شوند و من تنها بر زمین بمانم.

هوش مصنوعی: این جمله به مضمون این معناست که تنها درک من از دوری و جدایی از تو نیست، بلکه مشکلات و چالش‌هایی که بر سر راه من قرار دارد، بسیار بیشتر از آن چیزی است که به چشم می‌آید. غم و اندوه من فراتر از احساسات ظاهری است و به نوعی به مسائلی مربوط می‌شود که دیگران به سادگی نمی‌توانند درک کنند.

هوش مصنوعی: در میان صلحا و نیکان، حتی اگر هشت خیابان بهشت را به من بدهند، برای یک قلم مویز حاضر نیستم که آن را با تاک عوض کنم.

هوش مصنوعی: غیر از خاک پای تو چیزی دیگری را می‌بوسد و می‌ترسم که زرشک‌هایی که بر روی نعلین تو قرار دارد، از چشمانم پاک شود.

هوش مصنوعی: زلف تو به صورت حلقه‌ای دور شانه‌ام می‌پیچد و این مرا به یاد ماجرای ضحاک و سلطنتش می‌اندازد.

هوش مصنوعی: موهای مجعد و با شکوه ترک‌ها به اندازه‌ای جذاب و دلرباست که هیچ چیز دیگر نمی‌تواند به اندازه‌ی آن، دل آدمی را به حسرت و آرزو درآورد. کلام از دل غلامان تو به دلیل عشق و جذابیت این زیبایی به میان آمده و آنقدر جذاب است که حتی در برابر مشکلات و موانع احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: ببین چگونه اشک و شراب و جام در حال حرکت‌اند که لبخند تو بر گردش پیمانه‌های آسمان می‌تابد.

هوش مصنوعی: من شکارچی‌ای هستم که حتی اگر پرنده‌ی خوشبختی‌ام در دام گرفتار شود، نگران کردن مگس‌ها برایم اهمیتی ندارد.

هوش مصنوعی: باران را نمی‌توان از چشمان گریان و غمگین کسی باز داشت، چرا که سیلابی که از دل او جاری است، با چند تکه خاشاک و بی‌اهمیت نمی‌توان سدش کرد.