هوش مصنوعی: ای ساقی، برایم دردسر و رنجی به همراه می‌آوردی که همانا نشانه خمار و بی‌حالی من است. حالا وقت آن است که اقدام کنی و دست به کار شوی.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر خون من به جنگ آماده شده است. من از ساغر و پیمانه، حصاری را به دور خود ایجاد کرده‌ام، ای ساقی.

هوش مصنوعی: در میهمانی که دنیای امن و آرامش است، اگر می‌خواهی آتش عشق را شعله‌ور کنی، با نوشیدنی‌ات بر چهره‌ام نور و زیبایی بده، ای ساقی.

هوش مصنوعی: ماه درخشان چهره‌ات مانند کنعان است و می‌خانه در حالت زندانی و خمیده‌اش تشبیه شده است. من مانند یعقوب که در جستجوی خبر از فرزندش در مصر بود، در انتظار بوی تو هستم. ای ساقی، بوی عطرت را به من برسان!

هوش مصنوعی: نوشیدنی مانند دانه‌ای است و تو کشاورز آن، پس زمانی که می‌نوشی از خاک دلی کشت نکن و دست از فریب و نیرنگ بردار ای ساقی.

هوش مصنوعی: غم مثل غباری است که بر روی دل نشسته و دل، همچون آئینه‌ای است که باید تمیز شود. ای ساقی، برخیز و غبار را از آئینه پاک کن تا درخشش آن دوباره نمایان شود.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های دلپذیر و جذاب طبیعت و لذت‌های زندگی می‌پردازد. در آن به ستاره‌های براق و دلربا اشاره شده که می‌تواند دل را به شوق آورد. همچنین دعوت به لذت بردن از می، شوخی و شادی و جشن و انس را می‌نماید. شاعر با استفاده از تصاویر زنده و نمادین، حس زندگی و نشاط را به تصویر کشیده و به مخاطب می‌گوید که از زیبایی‌ها و لحظات خوش زندگی بهره‌برداری کند.