هوش مصنوعی: تو هستی، ای ستاره درخشان، که هیچ مشابهی در جهان نداری. از دید عقل، هیچ چیزی در آسمان نمی‌تواند تو را پنهان کند.

هوش مصنوعی: هر روز زبان بخت خبر خوشی می‌آورد که هیچ‌کس به جز تو لیاقت داشتن همه‌ی گنجینه‌های دنیا را ندارد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره دارد که نشانه‌ها و علامت‌های الهی یا رحمت تو از عالم هستی فراتر است. بر روی این زمین که پر از زنگار است، وجود نورانی و روشنایی همچون قرآن نمی‌تواند به خوبی نمایان شود. به عبارتی، این زمین نمی‌تواند زشتی‌ها و عیوب را پاک کند و واقعیات را به درستی منعکس کند.

هوش مصنوعی: پرچم تو پناهگاهی است که جز به واسطه معصومیت او، اسلام از خطر حوادث ایمن نیست.

هوش مصنوعی: شبیه دست‌های باعظمت و بخشنده تو، در زمان بروز رحمت و کرم، در اقیانوس نامحدود وجود ندارد.

هوش مصنوعی: عمل نیکی که تو انجام می‌دهی، در این دنیا فایده‌ای دارد، چرا که جز چیزهای باارزش، هیچ آسیبی از آن به تو نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: حسام، تو همچون آب زلال و پاکی، اما در روز نبرد تنها خطر و آسیب به وجود می‌آوری.

هوش مصنوعی: کجاست آن شخص حسود تو؟ که بخاطر ترس از تیر تو، خود را این‌گونه خمیده کرده است، همچنان که کمان نمی‌تواند خمیده‌تر از آن باشد.

هوش مصنوعی: بهتر است به جای اتکا به قدرت و مقام خود، به دنبال تأیید و حمایت از سوی خداوند باشی، چون هیچ چیزی به اندازه‌ی آرامش و تأیید الهی نمی‌تواند تو را در مسیر درست هدایت کند.

هوش مصنوعی: نظام و秩ت زمین به دلیل حمایت و توجه تو برقرار است و اگر محبت و توجه اجرام آسمانی نبود، این نظم حفظ نمی‌شد.

هوش مصنوعی: ای خداوندگار، آن کسی که تا زمان رسیدن قضا و قدر، جز تو هیچ‌کس را در مقام سلطنت نمی‌توان یافت.

هوش مصنوعی: در ساعات نبرد و جنگ، نیروی دین، مانند تو که قهرمان و پهلوانی هستی، به شخصیت‌های سرکش و ظالمی که در دنیا هستند، احتیاجی ندارد.

هوش مصنوعی: تو به وضوح وجود داری و رستم نیز از تو خبر می‌دهد. اما حتی اگر این خبر درست باشد، چون به وضوح دیده نمی‌شود، اهمیت چندانی دارد.

هوش مصنوعی: سفر تو به قدری سریع و بی‌درنگ است که حتی قضا و قدر هم نمی‌تواند در برابر آن مقاومت کند و در این میان، فقط قضا و تقدیر آسمانی وجود دارد که به آن توجه می‌شود.

هوش مصنوعی: زیر آسمان آبی، هر چه بخواهی از تصمیمات و اوضاع دنیا، جز این که تو بخواهی، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: عطر خوش گل‌ها در صبح زود، مانند صفات نیکو و برتر خلق و خوی بشر، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: جز زبان زیبا و ارزشمند تو، از هیچ چیز دیگری نمی‌توان برای بیان معنای عمیق زندگی کمک گرفت.

هوش مصنوعی: مردم مانند گله‌ای از حیوانات سرگردان هستند و بر روی آن‌ها، به جز توجه و رحمت تو، هیچ نگهداری و مراقبتی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در پی حوادث و ناآرامی‌هایی که در این مکان رخ داده، آثار و نشانه‌هایی از درد و رنج وجود دارد که نشان‌دهندهٔ تأثیر فتنه بر اینجا است.

هوش مصنوعی: در گذشته، هیچ کس به اندازه خاندان تو از نظر عظمت و ویژگی‌های نیکو در بین مردم دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: ای خداوند، تا زمانی که جانم در تنم است، هیچ چیزی جز محبت و خواست تو در قلبم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: روح و جان من بی‌گفتگو و خواسته‌ی تو، از چرخش دنیا خوشحال نیست.

هوش مصنوعی: خدا از وضعیت من آگاه است، زیرا در تمامی شرایط فقط به یاد تو بوده‌ام و هیچ کلمه‌ای به غیر از ستایش تو بر زبانم نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر زبان من نتواند در وصف تو سخن بگوید، جایز است که حتی اگر در زبان هم بیانی نباشد.

هوش مصنوعی: دهان من که فقط به ستایش تو سخن می‌گوید، شایسته است که خاموش بماند، زیرا در حقیقت، هیچ زبانی در دهان وجود ندارد که توانایی بیان عظمت تو را داشته باشد.

هوش مصنوعی: باید بگویم وقتی می‌خواهم تو را ستایش کنم، انگشتانم باید بر روی کلام مناسب حرکت کنند. اگر این نباشد، بهتر است که اصلاً دست به قلم نبرم.

هوش مصنوعی: من در جمع بزرگ تو سعی می‌کنم سبک و آرام باشم، اما نمی‌دانم که آیا صبر تو به راحتی این سبکی را تحمل می‌کند یا نه.

هوش مصنوعی: از روی لطف تو ای مهربان خداوندی که هیچ‌کس مانند تو بر اهل هنر رحمت نداشت.

هوش مصنوعی: هر کس مانند من به نام و نان نیاز دارد، تنها از تو به دست می‌آورد.

هوش مصنوعی: من و ستایش تو، زیرا که برای انسان‌های دانا، به جز ستایش تو، هیچ افتخاری دائمی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر زمانی که زمین شبیه آسمان نشود، و هر زمانی که اطمینان به حقیقت به اندازه‌ی قوی بودن گمان نباشد، این وضعیت ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: سر بریده چون قلم است، هر آنچه که مانند قلم برای خدمت به تو نیست، در واقع به درد نمی‌خورد.

هوش مصنوعی: در سرزمین کامران همیشه بادی می‌وزد که در طول زمان، هیچ دشمنی نتوانسته است حتی برای یک لحظه موفق باشد.