هوش مصنوعی: اگر از وصال تو بهره‌ای نیافته‌ام، زندگی‌ام همانند گلستانی است که رنگ و رونقش به دست توست.

هوش مصنوعی: نه از خوشی به من چیزی عطا کردی و نه از نعمت و ثروت چیزی به من رساندی.

هوش مصنوعی: زمانی که باید با دشواری‌های زندگی روبرو شوم، تدبیر و راه‌حل من، خود مشکل و مصیبت است.

هوش مصنوعی: تو روشنی بخش لذت‌های منی و شاخ آرزوهایم همیشه پربار و سرسبز است.

هوش مصنوعی: به دلیل علاقه‌ام به اندیشه‌های تو، گاهی شعر می‌سرایم. اگر تو به ستایش من بپردازی، این انگیزه‌ام را دوچندان می‌کند.

هوش مصنوعی: تمام اشعار من تازه و نو هستند و هر یک از کلمات من ویژگی‌های خاص و شگفت‌انگیزی دارند.

هوش مصنوعی: زندگی من، اگر تو را ببوسم، برایم بهتر از وصال معشوق است.

هوش مصنوعی: اگر حال من را در تو ببینم، برایم خوشایندتر از این است که در برابر رقیب غافل باشم.

هوش مصنوعی: اگر تو به من برسی و نرمی و محبتت را به من عطا کنی، آیا دل من هنوز در آتش عشق تو نمی‌سوزد؟

هوش مصنوعی: ای وجود من، به خاطر غم و اندوه بیماری، در این حال نیازمند تو هستم، زیرا تو همچون طبیبی هستی که می‌توانی درمانم کنی.

هوش مصنوعی: اگر فاصله‌های دوری از من به خاطر جدایی‌ات وجود دارد، بدان که نزدیکی‌ات به من در صورت وصال از نزدیک است.

هوش مصنوعی: زمانی که در ستایش تو شعر می‌سرایم، لحن من مانند نغمه‌های یک بلبل می‌باشد.

هوش مصنوعی: از غم و اندوهی که مانند یک کلاغ به سراغم آمده، همه جا پر از نشانه‌های افسردگی و ناله است.

هوش مصنوعی: چشم ناصح من آرام خاطر است، اما دل حسود من در تنگناست.

هوش مصنوعی: اگر در آداب و مراسم مانند اخلاق تو تربیت شده بودم،

هوش مصنوعی: در نزد مردم زمانه من، با وجود پیری و سالخوردگی، همچنان احترام و حرمت جوانی را دارم.

هوش مصنوعی: به ویژه آن دختر زیبای که اگر وجودش هم نباشد، همچنان حس غریبی را به دل می‌نشاند.

هوش مصنوعی: عالمی که به او افتخار می‌کنی، اگر در دروازه‌اش نگهبانی نگذاری، ارزشی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر درگاه او وسیع بود، بر فضلا و بزرگواران جهان تنگ نمی‌آمدی.

هوش مصنوعی: اگر کسی گناه نکرده باشد، حتی اگر دوزخ به خاطر خشم او بسیار ترسناک باشد، باز هم خطایی مرتکب نشده است.

هوش مصنوعی: اگر ارزش او را بشناسی و به درگاهش دعا کنی، چرخ زمان به خواسته‌ات پاسخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر از وجود او یاری بگیری، تمام عالم پر از خوشبختی و خوبی خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر دل دشمنانش را نشکستی، پس چه کسی با دست قهر و قدرت تو را به زیر خواهد آورد؟

هوش مصنوعی: ای بزرگوار، اگر به عنوان دوست و محبوب شناخته شوی، زنده خواهی بود؛ زیرا راوی و گواه تو همان دوستی است که داری.

هوش مصنوعی: اگر در این زمان کسی باشد که به هوش و ذکاوت تو پی ببرد، دیگر نمی‌توان او را نادان دانست.

هوش مصنوعی: اگر هنر سخنوری و بیان تو به زیبایی و وضوح نمایان شود، به راستی که تو بهترین سخنران منبر علم و فضل هستی.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که کسی در حال پرسش از یک فرد دیگر است که کی این شعر را برای او فرستاده است و در ضمن از مسئول یا خدمتکار آن فرد می‌خواهد تا اطلاعاتی منطقی و عاقلانه در این زمینه ارائه دهد.