هوش مصنوعی: زلف‌های سیاه تو مانند لاله‌ای است که به‌دلیل زیبایی‌اش، دل‌ها را به تسخیر خود درآورده و در برابر نگاه تند و ضربه‌زننده‌ات تسلیم شده‌اند.

هوش مصنوعی: صورت زیبا و دلپذیری داری و لب‌هایت هم طعمی شیرین دارند، به‌طوری که به بازار لاله‌ها رفته و آبی شیرین مانند شکر را ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: ای کسی که با کمر زیبا و تنوع حالت‌هایت به من وابسته‌ای، مثل کمرم که در میان دو دستم احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: تو از کنار من رفته‌ای و در دوری‌ات، اشک‌های بی‌شماری برایم ریخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: من تو را با خون دل پرورش داده‌ام و اکنون به تو می‌نازم. اما از رنجی که کشیده‌ای، خودم نیز در خون دل غرق شده‌ام.

هوش مصنوعی: تو از تعهد من فاصله گرفته‌ای و زندگی‌ام بدون تو با هزاران حادثه و وقایع مختلف سپری شده است.

هوش مصنوعی: ای عزیز من، بدون چهره و مو، همچون نقره و طلا هستی؛ موهایم به رنگ نقره درآمده و چهره‌ام همچون طلای درخشان شده است.

هوش مصنوعی: نقش زیبایی تو از هر زیبایی دیگر بهتر شده و حال من به خاطر عشق تو از هر بدی بدتر شده است.

هوش مصنوعی: عشق من و زیبایی تو در تمام شرق و غرب، مانند بخشش‌ها و کرامات خسرو غازی در سمرقند جلوه‌گر شده است.

هوش مصنوعی: خوارزمشاه که فردی دانا و عادل است، در این زمان به عنوان هدف و مرجع افرادی که به هنر و علم می‌پردازند شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: در بدن ملک، عظمت و جلال او به گونه‌ای تجلی یافته است که همچون روحی زنده است و در چشمان او، اراده و تلاشش به وضوح دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: در زمان سلطنت او، انصاف گسترش یافته و ظلم از بین رفته است و روزگار به نحوی است که نشانگر عدالت در دوران اوست.

هوش مصنوعی: با وسعت و بزرگی که او دارد، هفت آسمان و هفت زمین به صورت خلاصه و محدود شده‌اند.

هوش مصنوعی: تأیید و حمایت از او به عنوان پیشوای ما مشخص شده و موفقیت و سرنوشت ما تحت تأثیر تدبیرهای او قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: زمانی که دو لشکر در میدان جنگ به هم می‌رسند، نشانه و علامتی برای پیروزی و موفقیت آنها اعلام می‌شود.

هوش مصنوعی: ای دوستانی که در کنار هم قرار گرفتیم، با همکاری و همدمی شما مانند گل شده‌ایم، اما دشمنان ما به خاطر تنش و دشمنی بیشتر از همیشه دچار آسیب و سختی شده‌اند.

هوش مصنوعی: در واقعیت‌های علمی و حوادث زمان، تو به عنوان راهنمای تقدیر و سرنوشت قرار گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: در میدان نبرد، آتش حسام تو به قدری قوی است که مانند دود، جان دشمن تو را پر از آشفتگی و تلاطم کرده است.

هوش مصنوعی: جهان به واسطه وجود تو به طور کوچک‌تری نمایان شده و آسمان، به خاطر بلندی تو، به چیز کهن‌تری تبدیل گشته است.

هوش مصنوعی: در باغ‌ها و پارک‌های زیبا و با ارزش، توصیف ویژگی‌های تو مانند نسیم صبحگاهی منتشر شده است.

هوش مصنوعی: در دوران خشکسالی، گردش روزگار باعث شد که فطرت تو بی‌نظیر و مژده‌دهنده‌ی روزی و نعمت برای انسان‌ها شود.

هوش مصنوعی: مدح‌گویان و کسانی که به دنبال ثروت هستند، به سمت جناب شما به صورت صف‌به‌صف آمده‌اند.

هوش مصنوعی: تو در مورد اهل فضل در سرزمین‌های شرق و غرب خبرهایی شنیده‌ای.

هوش مصنوعی: من به لطف و کرامت تو مشهور شدم و نام من در تمام زمین به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: کتاب شعر من به خاطر ستایش‌های فراوان تو، همچون دژ و برجی از گوهرهای درخشان و ستاره‌ها شده است.

هوش مصنوعی: تلاش و کوشش من در ستایش تو، همچون درختی پرثمر است که از آن انواع لذت‌های دنیایی و آخرتی به دست آمده است.

هوش مصنوعی: حالات من به خاطر سختی‌های زندگی تغییر کرده و حالا به لطف تربیت خوب تو، اوضاع من به سمت بهتری رفته است.

هوش مصنوعی: ما مانند کودکانی هستیم که در کنار محبت و مهربانی مادر و پدر خود احساس امنیت و آرامش می‌کنیم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چرخ فلک و حرکت ستاره‌ها وجود دارد، انواع مختلفی از انسان‌ها تحت تاثیر این تغییرات قرار می‌گیرند و دچار نفع و ضرر می‌شوند.

هوش مصنوعی: تا زمان بزرگ رستاخیز، علی رغم سختی‌های زمان، تو به اندازه‌ای ارزشمند و بی‌نظیر شده‌ای که مانند ماه در آسمان درخشان می‌باشی.

هوش مصنوعی: بدون تلاش و فعالیت تو، سپاه تو از هفت آسمان بی‌خبر است و خانه‌های دشمنان تو به هم ریخته و ویران شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر آتش احساس تو و اشک‌های خودم، دشمن تو به شدت تشنه مانده و من هم اشک‌ریزان هستم.

هوش مصنوعی: فدای وعده تو می‌شوم، چرا که شعر و ادب تو در نظر خداوند بخشنده پذیرفته شده است.