هوش مصنوعی: شبی شبی است که به اندازه روز شادی و خوشی به همراه دارد و جهان به واسطه نور ماه روشن و زیبا به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: ز دنیای تاریک و بی‌خبر، مرغی بیدار و روشنی‌بخش در آغاز صبح، نشانه‌های شک و تردید را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ای، پرنده‌ای به نام مرغ مسیحا نشسته و در اطرافش حوادث و اتفاقات مختلفی در حال جریان است.

هوش مصنوعی: اگر تو وجود نداشتی، ستاره‌های آسمان نمی‌درخشیدند و کسی نمی‌توانست تفاوت شب و روز را تشخیص دهد.

هوش مصنوعی: آسمان بر چهره‌اش یک نشانه از زیبایی را نشان داده و دور آن هاله‌ای از نور قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: در آن شبی که خواجه بر بام آسمان قدم می‌گذاشت، گویا آسمان همان شب را چراغانی کرده بود.

هوش مصنوعی: جبریل به سمت صدر رسل (نبى اکرم) روی آورده و دلش را با خبر خوشی درباره ملاقات با او شاد کرده است.

هوش مصنوعی: نخل شادی و خوشبختی از خوابگاه من بیرون آمده و در حال رشد و شکوفایی است.

هوش مصنوعی: او را به پیشگاه پروردگار بزرگ بردند، مانند برقی که در آسمان می‌تازد و در دوردست‌ها به سرعت حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: مسافرت و سفر کردن، با تمام چالش‌ها و دشواری‌هایش، می‌تواند بسیار لذت‌بخش‌تر و شیرین‌تر از آرامش و خواب خوش باشد.

هوش مصنوعی: از ابرهای آسمان، باران می‌بارد که به زمین می‌ریزد و مانند پارچه‌ای نرم و لطیف بر زمین می‌نشیند، در حالی که نور آفتاب این صحنه را زیباتر می‌کند.

هوش مصنوعی: در جستجوی آرامش، اسب چابک و تندسوار از ستاره‌ها به سوی دامن زمین می‌دود.

هوش مصنوعی: وقتی که از زین کهن در بازی برمی‌خیزی، رد پاهایت مانند فرشی قدیمی از ضربات نعل، به زمین نفوذ می‌کند و در نتیجه، به آسمان نزدیک‌تر می‌شوی.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و عظمت، ملک بالا با ملک زمین ارتباط دارد و زیبایی او بر روی زمین قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: براق از خوشحالی شروع به رقصیدن کرد و به سمت اتاق خصوصی رفت.

هوش مصنوعی: وقتی به سمت مسجد ادریس قدم برداشت، محراب آن با احترام و عظمت پُر شد.

هوش مصنوعی: وقتی که از جایگاه دورتر و بلند مرتبه خود جدا شد، علم و دانش در آسمان به اهتزاز درآمد.

هوش مصنوعی: وقتی که او با خود یافت که ماه در یک قالب مانند نعل بر پای براقش قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: چهره‌اش را آن‌قدر به نعل نزدیک کرد که اثراتش روی صورتش باقی ماند.

هوش مصنوعی: از آن مکان، وسیله‌ای از مردم دزدیده شد و به جای آن، مدرسه‌ای به نام عطارد ایجاد گردید.

هوش مصنوعی: عطارد، همانند کودکان، در احترام به دانش و علم نشسته است و دامن لوح آموزش را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: خوشا به حال آن کسی که بدون نیاز به آموزش و معلم، به افراد باهوش و دانا هدایت و رهنمود می‌دهد.

هوش مصنوعی: از ایوان عطارد (چشم‌انداز آسمان) بیرون آمد و به خانه‌ی مطربان رفت، جایی که شادی و سرور برقرار است.

هوش مصنوعی: از شدت شوق وصال آن خورشید درخشان، ناهید در میهمانی آسمان شروع به رقص کرد.

هوش مصنوعی: از آن مکان، قدمی بر بالای بلند گذاشت و به خاطر او، دیر مسیحی‌ها روشن و درخشان شد.

هوش مصنوعی: نور رسالت همچون شعله‌ای در زمین تابید و باعث شد که مهربانی و محبت از سر شرم به زیر بیفتد.

هوش مصنوعی: زمانی که او پایش را بر روی پنجمین پایه منبر گذاشت تا خطبه‌ای ایراد کند، شمشیر بهرام را به دست گرفت.

هوش مصنوعی: از آن مکان به جایگاهی بالاتر قدم گذاشت و برایش خانه سرنوشت مشتری شد.

هوش مصنوعی: او با احترام و ادب در حضور خود، او را به مقام بلندی نشانده و به جایگاه مهمی در دین و شریعت رسانده است.

هوش مصنوعی: زمانی که پادشاه به مقام و منزلت بالایی رسید و در عرش هفتم جای گرفت، سایه‌اش بر زمین افتاد.

هوش مصنوعی: براق از میدان هفتم عبور کرد و به درگاه هشتم رسید، جایی که عطر و بوی ناخوشایند سم به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: ثوابت و چیزهای ثابت از شوق و عشق او بی‌سر و پا شدند، مانند نقشی که بر پرده ایستاده و هیچ حرکتی ندارد.

هوش مصنوعی: در اینجا به وضوح بیان شده که با از دست رفتن یک موقعیت، ارتفاع و مقام او به شدت تحت تأثیر قرار گرفته و از آن پس بر روی زمین و در محیطی متفاوت قرار می‌گیرد. به‌عبارتی دیگر، وقتی که او از جایگاه و مقام خود پایین آمد، به نوعی زمان و فضا دوباره از نو ساماندهی می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که همراهان او رفتند، او نیز به فرشتگان میکائیل و اسرافیل پیوست.

هوش مصنوعی: و از میان آن‌ها، موجودی لطیف و زیبا ظاهر شد و دامنش را به سمت پایه آسمان گسترانید.

هوش مصنوعی: در زیر پایش پرده‌ای کنار رفت و او به نور قرب و نزدیکی دست یافت.

هوش مصنوعی: فضایی را مشاهده کردم که از دست دیگران خالی است و هیچ‌گونه ویژگی از طبقات پایین و بالا ندارد.

هوش مصنوعی: محل و مکانی که در آن وجود ندارد، همیشه در کنار آن خواهد بود و در آن بیابان، ازل و آغاز نیز حضور دارد.

هوش مصنوعی: او از هر سو و از هر منبعی داستان‌ها و ماجراهای روشنی را شنیده که به او کمک کرده‌اند، اما از زبان‌های دور و ناپیدا.

هوش مصنوعی: دل به فکر نافرمانی جامعه بود و در دلش امیدی به نجات و رهایی پیدا کرد.

هوش مصنوعی: برای مردم، از درگاه پر عظمت، مجوزی چون شمعی جاودانه فراهم شده است.

هوش مصنوعی: دل ما خوشحالی به ارمغان آورد و پیام‌آور آزادی برای ما بود.

هوش مصنوعی: آفرین بر تو که موی بلند و آزاد داری و بقیه، سران و بزرگ‌زادگان، برای اجرای دستورات تو سر فرود آورده‌اند.

هوش مصنوعی: راه آزادی را به ما نشان ندهید، چون ما از بندگان خود هستیم و به شما وابسته‌ایم.

هوش مصنوعی: اگر به شمارش ما بپردازی، در واقع ما در بند خودت خواهیم بود، پس آزادی از این وضعیت ممکن نیست.

هوش مصنوعی: ای خدا، مرا آزاد کن و به من شادی بخش، چون بندۀ تو هستم.

هوش مصنوعی: برای اینکه به جمع آزاده‌ها بپیوندیم، باید خود را در زمره افرادی چون قنبر و سلمان قرار دهیم.