بخش ۱ - سرآغاز
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
حاشیه ها
این یکی از زیباترین ستایش های شعر فارسیه که البته متاسفانه اکثرافراد نمی دونن شاعرش وحشی بافقی هست!
وحشی همیشه مظلوم و گمنامه!
عالی بود
هر آن دل را که سوزی نیست، دل نیس
زیباست شعر وحشی وپرسوز عشق و عرفان.... و حافظ بزرگ را میماند
سوز دل ,اشگ نهان آه سحر ......اینهمه از نظر لطف شما می بینم...
آن سوخته را جان شد گ آواز نیامد...
از سعدی تا مولانا...غم غشقش ده و عشقش ده و بسیارش ده....یا باز پاراداکس رنج -شاد ی و عشق که سخنش نامکرر است...
چون غمش را نتوان یافت مگر در دل شاد....
ما به امید غمش خاطر شادی طلبیم...
سلام به اشعار ابتدای آثار که به حمد وسپاس خداوند می پردازد تحمیدیه می گویند از حمله این شعر معروف وزیبای وحشی جهت اطلاعات بیشتر به تارنمای درج شده مراجعه فرمایید.
با سلام در بیت دوازده ، سیزده و چهارده کلمه صد به اشتباه سد درج شده است
با تشکر
فائزه خانم، سد نگارش درست هست. استفاده از ص بجای س اشنباه هست و تاثیر زبان عربی بر فارسی. نکته انکه سده (یک سد سال) را در فارسی امروز بدرستی می نویسیم.
لطفا "الاهی" را به "الهی" اصلاح کنید. ممنون.
البته شاید "الهی" نادرست متداول باشه، چون الف کوتاه در حرف های زبان فارسی وجود ندارد. همین طور همزه و مد و دیگر موارد نیز وجود نداره. ولی به هر ترتیب، "الاهی" باعث میشه که این بیت در موتورهای جستجو و همین طور خود جستجوی گنجور قابل دستیابی نباشه.
وحشی یعنی آتشی که هرگز نگرد خاموش
در زبان کلماتی هستند که زمانی رواج داشتند ، سپس فراموش و لغات دیگر جایگزین آن ها شده است. تحول دیگر این است که معنای برخی از این کلمات در طول زمان تغییر می یابد. به مانند لغت «جاندار» که در زمان حافظ به معنای “نگه دارنده جان (مامور محافظ)” و هم اکنوی به معنای “موجود زنده (حیوان)” است.
از جمله کلماتی که معنی آن در گذشت زمان تغییر یافته ، لغت “وحشت” است. در کتب لغت معتبر اولین معنایی که برای این کلمه نوشته شده ، “تنهایی” می باشد. “ترس” معنای ثانویه کلمه وحشت است که امروز برداشت می شود. صفت نسبی کلمه وحشت ، “وحشی” می شود که دقیقا به معنای عزلت نشین ، گوشه گیر و مردم گریز است که با واقعیت زندگی این شاعر کاملاً مطابقت دارد.
خانم/آقای نوشاد! بسیار عالی.
با سلام.مطمئن اید کلمه ی "درد پرورد" درست نوشته شده؟ آخه معنی نمیده. یعنی پرورش یافته با درد؟
گرامی مهر آسا
اگر درد را درد عشق تصور کنی درست می شود
دلی که از درد عشق بی تاب است
درون درد و برون درد
مانا باشی
الاهی سینه ای ده آتش افروز
در آن سینه دلـــی وان دل همه سوز
هر آن دل را که سوزی نیست دل نیست
دل افسرده غیر از آی و گل نیست
دلم پر شعله گردان سینه پر دود
زبانم کن به گفتن آتش آلود
به سوزی ده کلامم را روائی
کز آن گرمی کند آتش گدائی
دلم را داغ عشقی برجبین نه
زبانم را بیانی آتشین ده
اگـر لطف تو نبـود پرتو انـداز
کجـــا فکـــر و کجــا گنجینة راز
چو در هر کنج صد گنجینه داری
نمیخواهم که نومیدم گذاری
به راه این امید پیچ در پیچ
مرا لطف تو میباید دگر هیچ
این هشت بیت از این قسمت در وبسایت آوای جاوید توسط حمیدرضا فرهنگ خوانده شده است،آدرس صفحه:http://avayejavid.com/SazoAvaz/AvayeJavid_31.html
آدرس صحیح صفحه:
پیوند به وبگاه بیرونی
به نظر عزیزان آیا به راه این امید غلط نیست ؟ ببه نظرم اید بگوئیم به امید این راه ....نه به راه این امید یعنی راه پیچ در پیچ است نه امید پیچ در پیچ
امیر خان
راهی پیچ در پیچ است که راه امید است. به راهی قدم گذارده که در آن امیدواری ست با سردرگمی ها و مشکلات فراوان. راهی پرپیچ و خم ، درین راه از لطف خداوندگار مدد می جوید.
خرد را گر نبخشد روشنایی
بماند تا ابد در تیره رایی
کمال عقل آن باشد در این راه
که گوید نیستم از هیچ آگاه
وحشی بافقی
وحشی همیشه عالی بوده*_*
الاهی سینه ای ده آتش افروز
در آن سینه دلـــی وان دل همه سوز
هر آن دل را که سوزی نیست دل نیست
دل افسرده غیر از آی و گل نیست
دلم پر شعله گردان سینه پر دود
زبانم کن به گفتن آتش آلود
به سوزی ده کلامم را روائی
کز آن گرمی کند آتش گدائی
دلم را داغ عشقی برجبین نه
زبانم را بیانی آتشین ده
اگـر لطف تو نبـود پرتو انـداز
کجـــا فکـــر و کجــا گنجینة راز
چو در هر کنج صد گنجینه داری
نمیخواهم که نومیدم گذاری
به راه این امید پیچ در پیچ
مرا لطف تو میباید دگر هیچ
این هشت بیت از این قسمت در وبسایت آوای جاوید توسط حمیدرضا فرهنگ خوانده شده است،آدرس صفحه:
پیوند به وبگاه بیرونی/
سلام این شعر از رحاظ وزنی مشکل دتره, کسی اطلاعتی نسبت به اوزان شعر داره ,مقداری توضیح بدهد,
ممنون
جناب محمد معتمدی در افشاری خوندن که اشتباها اصفهان قید شده
سلام دوستان عزیز
پیشنهاد میکنم گلهای تازه برنامه شماره 34 رو با صدای استاد شهیدی گوش کنید.
انصافا بی نظیر خوندن.
نادر گلچین هم این شعر را خوانده است، با همراهی تار هوشنگ ظریف. اطلاعات بیشتری در مورد این اجرا ندارم متاسفانه.
از وبگاه ایران صدا امکان شنیدن آن وجود دارد.