وحشی بافقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شوخی که خطش آیهٔ فرخ فالی است</p></div>
<div class="m2"><p>نادیدن آن موجب صد بد حالی است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا شمع رخش نهان شد از پیش نظر</p></div>
<div class="m2"><p>شد دیده تهی ز نور و جایش خالی است</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۱۲

شوخی که خطش آیه فرخ فالی است
نادیدن آن موجب صد بد حالی است
تا شمع رخش نهان شد از پیش نظر
شد دیده تهی ز نور و جایش خالی است

رباعی شمارهٔ ۱۰

رباعی شمارهٔ ۱۱

شوخی که خطش آیهٔ فرخ فالی است

نادیدن آن موجب صد بد حالی است

تا شمع رخش نهان شد از پیش نظر

شد دیده تهی ز نور و جایش خالی است

رباعی شمارهٔ ۱۱

اطلاعات

حاشیه ها