هوش مصنوعی: پروردگارا، دلتنگی و دوری بس است، زود مرا به وصال برسان. دیگر از شوق فراق مرا آزار نده و فقط بال و پر آزادی و خوشبختی به من ببخش.

هوش مصنوعی: از دل من خوبی‌های خود را بگیر، چون به اندازه‌ای آینه آورده‌ام که بتوانم زیبایی‌ات را به نمایش بگذارم.

هوش مصنوعی: ای دل، چرا از این همه ترس و ناامیدی فرار می‌کنی؟ به جای این همه وحشت، بگذار فرصتی برای گفت‌وگو و تشریح ناراحتی‌هایت فراهم شود.

هوش مصنوعی: من برای یک نیمه جان خود، درخواست‌های محبت‌آمیز زیادی دارم. اکنون به تو می‌گویم، اما خواهش می‌کنم فرصتی به من بده.

هوش مصنوعی: اگر کسی ساده و بی‌خبر باشد، تو او را فریب نده و وعده وصالی به او نده. من در گذشته به تو وعده وصالی داده‌ام که نادرست بوده است.

هوش مصنوعی: به یاد شعرهای تو و این عشق بی‌فایده بس است، قلبت را به غزالی بسپار.