هوش مصنوعی: می‌ترسم که دیوانگی بر من حاکم شود و به خاطر عشق تو دچار طغیانی شوم. مانند طوقی که بر گردنم می‌افتد، عشق تو باعث جنون من می‌شود.

هوش مصنوعی: تو به آرامی می‌رسی و نیکی‌ها را به جانم هدیه می‌دهی، درست مانند یک گل زیبا که با ناز و کرشمه به دامن طبیعت می‌رقصد.

هوش مصنوعی: زمانی نگاه‌های پر از عشق و محبت از چشم بتان دل‌شکسته، مرسوم بود، اما اکنون با وجود تو که در همه چیز بی‌نیاز هستی، آن سنت و رسم نیز دیگر اهمیت ندارد و از بین رفته است.

هوش مصنوعی: سرها در مسیر تو فرسوده و خسته شده‌اند و هر آرزویی که در دل داشتند، اکنون به خاک تبدیل شده و زیر پای تو افتاده است.

هوش مصنوعی: وحشی، به غم دل خود توجه کن و از سختی جان خود صحبت نکن؛ زیرا غم جان‌فرسای تو می‌تواند کوه را هم در هم بشکافد.