هوش مصنوعی: بهار جدید فرا رسیده، اما بدون دوستانم در باغ احساس تنهایی می‌کنم. در چشمانم نهال ارغوانی است که نشانی از آرزوها و امیدها دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر شادی و زیبایی گل سرخ، ای ساقی، در مهمانی بهار، نوشیدنی رنگ سبز مانند زمرد را در جامی که رنگ زعفران دارد، بریز.

هوش مصنوعی: غنچه وقتی به بلبل شب‌زنده‌دار لبخند می‌زند که نسیم صبح خود را به میان بیاورد و آن را نوازش کند.

هوش مصنوعی: در هر شاخه گل، پرنده‌ای خوش‌صدا نشسته است و من در درون خود عشق و مهر خاموشی دارم، مانند برگ‌های شقایق که بر زبان نمی‌آیند.

هوش مصنوعی: غنچه‌ای که در کنار مرغ سحر بود، به تدریج در حال باز شدن و شکفتن بود و نسیم صبح به آرامی به سمت آن آمد و در میان آن قرار گرفت.