هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند از جاذبه و魅یت چشمان تو فرار کند. چه قصدی داری، ای کسی که دل‌های زیادی را به وسوسه انداخته‌ای؟

هوش مصنوعی: نمی‌دانم ای ابر رحمت، بر کی می‌بارید که می‌بینم در کمین نظرت، صد تیر را هدف گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که پرنده خوش‌شانسی بر بام سایه بیندازد، خوشابت بخت بلندی خواهد بود که تو به سوی آن پرواز می‌کنی.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه گفتم، اما تو آن‌قدر بزرگ و قدرتمندی که هیچ‌کس نمی‌تواند در سایهٔ عظمت تو احساس راحتی کند.

هوش مصنوعی: من آن روز که عشق، در دل خود به خانه‌ام جا گرفت، با احترام به آستان آن عشق، سفر خود را آغاز کردم.

هوش مصنوعی: راز زیبایی‌ات که پنهان بود، از وحشی فاش شد. او را بکش، زیرا اشک و ناله‌اش باعث شده که تو را به یاد بیاورند و غم تو را برای دیگران روشن کنند.