هوش مصنوعی: سحر کجا است که من به عنوان خدمتگذار تو، منتظر ظهور تو در کنار راه هستم و نظاره‌گر مسیر توام؟

هوش مصنوعی: مردم هنوز در خواب و بی‌خبر از حال هستند، مانند بخت من که به خواب رفته است. اما من، به خاطر شوق و علاقه‌ام به چهره‌ی زیبای تو، از این خواب بیرون آمده‌ام.

هوش مصنوعی: من همان کسی هستم که به شدت به دیدن تو نیاز دارم، به طوری که حتی صبح نشده و هنوز روز شروع نشده، در کنار در منتظر نگاه تو هستم.

هوش مصنوعی: تو در آغاز شب مرا با حقارت و بی‌احترامی راندی و حالا من در سحرگاه به نزد تو برگشته‌ام و از تو عذرخواهی می‌کنم.

هوش مصنوعی: تو بی‌گناهی را به قتل می‌رسی، در حالی که من برای دفاع از خود به روز محاکمه آمده‌ام و نمی‌توانم گناهت را پنهان کنم.

هوش مصنوعی: اگر درباره کشتن یک وحشی شاهد می‌خواهی، من را بخواه که گواه تو هستم.