وحشی بافقیشمارهٔ ۲۲
صد حیف از محبت بیش از قیاس ما
با بیوفای حق وفا ناشناس ما
بودی به راه سیل بسی به که راه او
طرح بنای عشق محبت اساس ما
عیبش کنند ناگه و باشد به جای خویش
گو دور دار اطلس خویش از پلاس ما
ما را به دست رشک مده خود بکش به جور
اینست از مروت تو التماس ما
کفران نعمتش سبب قطع وصل شد
زینش بتر سزاست دل ناسپاس ما
ترسم که نایدش به نظر بند پاره نیز
دارد اگر نگاه تو زینگونه پاس ما
وحشی ازین عزا بدرآییم ، تا به کی
باشد کهن پلاس مصیبت لباس ما
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
صد حیف از محبت بیش از قیاس ما
با بیوفای حق وفا ناشناس ما
هوش مصنوعی: چقدر جای افسوس دارد که محبت ما بیشتر از حد و اندازه است، در حالی که وفای ما نسبت به آن وفاداری که حق ماست، ناشناخته و نادیده گرفته شده است.
بودی به راه سیل بسی به که راه او
طرح بنای عشق محبت اساس ما
هوش مصنوعی: در مسیر زندگی، بسیاری از افراد به شدت تحت تأثیر عشق و محبت قرار می‌گیرند، زیرا این احساسات بنیاد و اساس وجودی ما را شکل می‌دهند.
عیبش کنند ناگه و باشد به جای خویش
گو دور دار اطلس خویش از پلاس ما
هوش مصنوعی: به طور ناگهانی به او عیب می‌گیرند و می‌گویند که جا یا مقامش محفوظ است. به همین دلیل، باید از پارچه کهنه‌اش دور نگه دارد و به لباس گران‌قیمتش توجه کند.
ما را به دست رشک مده خود بکش به جور
اینست از مروت تو التماس ما
هوش مصنوعی: ما را به خاطر حسادت خود مورد آزار قرار نده، خودت به ما آسیب نزن، زیرا این تنها نتیجه نامردی توست که ما این قدر التماس می‌کنیم.
کفران نعمتش سبب قطع وصل شد
زینش بتر سزاست دل ناسپاس ما
هوش مصنوعی: نعمت‌هایش را نادیده گرفتن، باعث قطع ارتباط با او می‌شود. پس سزاوارتر است که دل ناسپاس ما به خاطر این عدم سپاسگزاری مجازات شود.
ترسم که نایدش به نظر بند پاره نیز
دارد اگر نگاه تو زینگونه پاس ما
هوش مصنوعی: نگرانم که او نه من را ببیند و نه درد من را بفهمد، زیرا نگاه تو به این شکل می‌تواند برای ما مشکل‌ساز باشد.
وحشی ازین عزا بدرآییم ، تا به کی
باشد کهن پلاس مصیبت لباس ما
هوش مصنوعی: به زودی از این سوگواری و اندوه رهایی می‌یابیم، نمی‌توانیم همیشه با لباس کهنه و پر از غم و اندوه زندگی کنیم.
خوانش ها
غزل ۲۲ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1387/06/13 10:09
با سلام ضمن تشکر از زحمات شما در مصرع اول کلمه صد اشتباها سد تایپ شده است
---
پاسخ: با تشکر، گویا در نگارش دیوان وحشی همه جا به جای «صد» «سد» نوشته شده، که در فرصت مناسب همه را تصحیح خواهیم کرد.
1387/09/29 19:11
نگین شکروی
بادرودوسپاس فراوان
کلمه ی صد به صورت سد قابل نوشتن است و هردو یکی است.در بیشتر فرهنگ های فارسی میتوانید مشاهده فرمایید