هوش مصنوعی: ای گل‌ها، مانند گل‌ها در زیر گل باشید و پنهان بمانید، زیرا که بهاری که آغاز شده، از سختی‌های پاییزی بدتر است.

هوش مصنوعی: کسی که در زمان شکوفه‌ها خوشحالی و شادی می‌کرد و در آن ایام نغمه‌سرایی می‌کرد، اکنون به حالت عزاداری درآمده و برای نخل تابوت نوحه می‌خواند.

هوش مصنوعی: در دست هیچ چیز جز یک شمع تاریک وجود ندارد و اشک‌های سرخ بر آن می‌ریزد. کسی که این را دارد، در فصل شکوفایی درخت ارغوان قرار دارد.

هوش مصنوعی: خاکستر بر سر این باغبان ریخته شده و در عوض بهار نو به او نشان می‌دهد که نخل‌های خوشحال خودش در آتش سوخته‌اند.

هوش مصنوعی: از آسمان آتش بر زمین بارید و به جای آب، دوزخ را تشکیل داد. در نتیجه، باغ و گلستان به وجود آمد.

هوش مصنوعی: چشمانت را باز کن و نگاه کن که چطور گل‌های زعفرانی رنگی در میان سبزه‌ها از حرارت آن آتش بوجود آمده‌اند.

هوش مصنوعی: به راحتی می‌توان با زبان‌های مختلف صحبت کرد، اما نباید از بکارگیری زبان سوسن غافل شویم، زیرا برای ابراز اندوه و غم، نیاز به بیان و زبان مناسب زیادی داریم.

هوش مصنوعی: تمامی غنچه‌ها باید باز شوند، مانند شاخه‌ای از گل که دهانش را می‌گشاید. زیرا برای رسیدن به خوشبویی و زیبایی، باید همه‌ی وجودش را در معرض دید قرار دهد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که درد و رنج ناشی از سوگواری و عشق هر دو از یک منبع نشأت می‌گیرند. هر دو احساس، علیرغم تفاوت‌های ظاهری، به نوعی به هم مرتبط هستند و از یک ریشه واحد برمی‌خیزند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که هم از نظر ظاهر و هم از نظر معنا، هر دو خانواده در یک مکان و در نزدیکی هم قرار گرفته‌اند و این نزدیکی، پایه‌گذار ارتباط و اتحاد این دو خاندان است.

هوش مصنوعی: محبت و سوگوار بودن برای فرزند پیامبر بر همه واجب است. اگر کسی مانند یزید چنین سیرتی دارد و این حقیقت را نمی‌داند، باید بدانید که در اشتباه است.

هوش مصنوعی: زهرا (س) با عصمت و پاکی خود به آسمان می‌رود و در درون خاندان پیامبر، دلتنگی و فراق او بر آل علی (ع) سایه افکنده و آنان را به درد و غم گرفتار کرده است.

هوش مصنوعی: دو شخصیت بزرگ و معروف مانند شبیر و شبر، در حالتی غمگین و خسته نشسته‌اند. سر به زانو گذاشته‌اند و با دل آزرده و جان رنجیده، دست بر سر گذاشته‌اند.

هوش مصنوعی: مریم رفته است و از او، مسیحای جوان باقی مانده است. او چهره‌اش را از آب مژه‌ها شسته، اما لب‌هایش را از لبان دیگران نشسته است.

هوش مصنوعی: از تخت بلقیس نشانه‌ای گرفته شده، تاجی که بر سر سلیمان خود را افکنده و بدون او بر زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: در جوانی، وقتی دل جوانان از دست رفت، چگونه ممکن است دل پیر و جوان از چنین رفتن آسیبی نبیند؟

هوش مصنوعی: در ابتدای زندگی، زمان به سرعت در حال گذر است و او به نوعی در مسیری قرار دارد که بر روی سفر زندگی‌اش تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در آغاز فصل بهار، درختان که برگ‌های خود را می‌ریزند، مثل شکوفه‌هایی هستند که با لبخند به باغ می‌پیوندند.

هوش مصنوعی: برخی افراد نمی‌توانند همچون یک غنچه تازه و زنده به رشد و توسعه بپردازند. دشواری‌ها و چالش‌ها در این مسیر شبیه به خارهایی هستند که در ابتدای فصل بهار از گلستان سر برآورده‌اند.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که فردی خود را به دو بخش تقسیم کرده و هر بخش را در جایگاه خاصی قرار داده است. او همچنین تلاش کرده تا از نیمه‌ای که در میانه است، خارج شود و خود را به سمت مرزها یا نقاط دورتر بکشاند. این مفهوم نشان‌دهنده جستجوی هویت و تلاش برای تغییر شرایط و موقعیت فردی است.

هوش مصنوعی: یک پشه به قدری بار و اسباب حمل کرده که فیل هم از سنگینی بارش نالیده و شکایت کرده است.

هوش مصنوعی: یک مگس، به خاطر شانسی که پیدا کرده و به سیمرغ (پرنده افسانه‌ای) نزدیک شده، توانسته به زندگی بزرگ‌تری دست یابد و در آشیانه‌ای که خاص و پرارج است، جای گیرد. این نشان‌دهنده این است که حتی موجودات کوچک هم می‌توانند به موفقیت‌های بزرگ دست یابند اگر فرصتی برایشان فراهم شود.

هوش مصنوعی: کاروان‌هایی از کارهای نیک، مانند نماز، روزه، حج و زکات، به سوی سرزمین جاودانی حرکت کرده‌اند و در حال پیش رفتن هستند.

هوش مصنوعی: او به خاطر خوبی‌هایی که انجام داده، مانند کاروانی است که همیشه در جلو حرکت می‌کند و دیگر کاروان‌ها را به دنبال خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: زن بود کسی که با رفتار و اعمال نادرست خود، در دنیا مانع رسیدن به جهان دیگر شد. هر کس که از این گونه رفتارها دوری کند، می‌توان او را انسان کامل نامید.

هوش مصنوعی: خداوند، رحمتت بر او ببارد و در دایره بخشش و مغفرت، لطف و فیض بیکرانت شامل حال او گردد در تمام اوقات.

هوش مصنوعی: سریر پادشاهی و فرزندانش را آنچنان قدرت و تحملی بدهد که همیشه از همه خطرات و آسیب‌ها در امان باشند.