هوش مصنوعی: عقل و قدرت در زمان خوشی به میدان آمدند و در این زمان خوش، همه چیز به خوبی و خوشی پیش می‌رود. در این لحظه پادشاهی برتری وجود دارد که به رفع مشکلات کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: ساعتی که آن ساعت به خاطر زیبایی گلستان ارم در نخستین قدم، باغ بهشت را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر آبی که به همراه ابر می‌ریزد، زمانی برگردد، آن قطره‌ها به زیبایی و لطافت خواهند رسید.

هوش مصنوعی: اگر در یک لحظه به جستجوی حقیقت و خوشبختی بپردازی، همچون سکندر که در پی قدرت و موفقیت بود، می‌توانی به منبعی از نیکی و دانایی دست یابی، حتی اگر آن منبع در عمیق‌ترین و غیرقابل دسترس‌ترین مکان‌ها باشد.

هوش مصنوعی: اگر روزی خورشید از افق برآید و تا غروب روز قیامت در آسمان بماند، در آن صورت نورش همچون نیمروز خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی ساعتی فرارسد که جوجه‌تیغی از تخم بیرون بیاید، پرهایش از سمت راست و چپ به حرکت درمی‌آید.

هوش مصنوعی: ساعتی که اگر خروس تاجش را بزند، از سیمرغ بر روی شاهی، پرندگان آرام می‌گیرند.

هوش مصنوعی: گاهی وقت‌ها، زمانه‌ای به حقیقت زیباست. در این زمان، گوهری از زخم‌ها و ناراحتی‌ها به شکلی زیبا و دل‌انگیز به وجود می‌آید، همان‌طور که گل از خارها می‌روید و زیبایی به دنیا می‌آورد.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای را تصور کن که واقعاً خوشبختی در آن وجود دارد. این لحظه، لحظه‌ای است که سعدی، شاعر بزرگ، در آن برکت و سعادت را احساس می‌کند و آثار خوشبختی از آسمان بر او نازل می‌شود.

هوش مصنوعی: در چنین زمانی که جشن و سروری برقرار است و لحظه‌ای خوشبختی فرا رسیده، داور جم با توانمندی‌اش خیمه‌ای به پا کرده است.

هوش مصنوعی: این خیمه‌ای که در دنیای ما برپا شده، پر از میخ و طناب است و اندازه‌های آن نشان‌دهنده تمامی طول و عرض زمان و روزگاری است که در آن زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: درمیان این خیمه، اگر خیال و توهم را سر بدهند، همه چیز در دور می‌چرخد، اما در نهایت هیچ‌کس نمی‌تواند به پایان و کنار آن برسد.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، اگر کسی در میدان محشر مشکلی برای دیگران ایجاد کند، دیگران از تابش آفتاب به او پناه خواهند برد و همان‌طور که در یک خیمه جمع می‌شوند، در آنجا نیز به هم ملحق خواهند شد.

هوش مصنوعی: باید خیمه‌ای باشد که ابعادش به گونه‌ای باشد که جلال و شکوه دنیا در آن جا بگیرد و آرامش پیدا کند.

هوش مصنوعی: زیبایی و شکوه مقام و قدرت، زینت بخش زندگی انسان‌هاست. لباس و زیورهایی که برای پادشاهی و سلطنت به کار می‌رود، بازتاب بزرگی و عزت فرد است.

هوش مصنوعی: شاه دریای دل، غیاث الدین محمد، که وقتی پاهایش بر سطح دریا گذاشته می‌شود، دریا به او فریاد می‌زند که مراقب باشد.

هوش مصنوعی: در زیر حمایت و حفاظت او، سال‌های زیادی نورانی باقی می‌ماند، همچون چشمان ماهی که در میان آب درخشان است.

هوش مصنوعی: هستی از جهان فرار می‌کند تا به سرای عدم برود، اگر از خشم او بر جهان، سوار شمشیری بکشد.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که امنیت و آرامش در یک سرزمین تا جایی وجود دارد که به دلیل عدالتی که برقرار است، پرندگان می‌توانند بدون ترس در میانه راه‌ها لانه‌سازی کنند.

هوش مصنوعی: اگر نور و روشنی اندیشه او بر جهان بتابد، مانند اینکه خورشید در سرزمین زنگبار زاده می‌شود.

هوش مصنوعی: این شعری به این معناست که در وجود شخصی که بدخواه است، نفرت و کینه زیاد است. وقتی به پای چوبه دار می‌رود، عبرتی می‌شود برای دیگران. این نشان‌دهنده‌ی عاقبت بدی است که برای افرادی با نیت‌های ناپسند به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصی می‌پردازد که باوجودی که از مکان خود دور نشده، اما احساسی از شادی و هیجان در او وجود دارد. او همچنان سررشده و خوشحال است و این احساس او را به بالاترین نقطه می‌رساند، حتی به اندازه‌ای که می‌تواند از یک موقعیت خطرناک یا چالش‌برانگیز لذت ببرد. در واقع، حس شوق و سرزندگی او فراتر از محدودیت‌ها و شرایط سخت است.

هوش مصنوعی: اگر بر کوه ضربه‌ای بیفتد، کوه از جا برمی‌خیزد، اما باطن آن مانند تیغی برنده و راست است که معادل تیغ ذوالفقار است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر همت و اراده انسان بزرگ باشد، حتی آسمان هم به اندازه آن بلند خواهد شد. به عبارت دیگر، اگر کسی تلاش و کوشش زیادی داشته باشد، می‌تواند به ارتفاعات بالایی دست یابد و به موفقیت‌های بزرگ برسد. این نتیجه‌گیری از همت و تلاش فردی است که توانایی او را شکل می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر آسمان دست و همتی مانند تو داشت، به نشانه ارزش والای تو، جواهرات خود را نثار می‌کرد.

هوش مصنوعی: عدل تو باعث شده است که اشتیاق و محبت تو بیش از حد باشد. این عشق و محبت مانند شیر نر، قوی و پرقدرت است و همچون سرمه، زیبا و دلنواز در دل‌ها جای می‌گیرد. تو را در دل‌ها می‌نشانند مانند بره‌ای که در مرغزار خوش می‌چرد و از دل‌های عاشق چشمان خود را پر می‌کند.

هوش مصنوعی: بزم بهشت جایی است که در آن، هر چیزی که در دل هر کسی باشد، بدون انتظار و به سرعت حاضر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر در بزم شادی و نشاط بادی وزیدن بگیرد، در باغ گل‌ها، گلی خوشبو و خندان به جای گل‌ها خواهد آورد.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که برای دریافت نعمت‌ها و رحمت‌های الهی، بهتر است به سراغ کسانی برویم که بخشش و سخاوت دارند. اگر به درگاه خداوند توجه کنیم و نزد افراد خیر و نیکوکار برویم، می‌توانیم از برکات آنها بهره‌مند شویم و از احسانی که خداوند به آنها ارزانی داشته، بهره‌برداری کنیم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم فصلی از بخشندگی‌ات را بیاورم که حتی آب پیشانی آن را شستشو دهد و دفتر را پاک کند، تا آنجا که شرمنده شود.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و ارزشمندی وجود یک شخص اشاره دارد که به دیگران هم تاثیر می‌گذارد. آوردن جواهرات در جلو نشان‌دهنده اهمیت و ارزش آن فرد است، و این که او به قدری ارزشمند و پر از خوبی است که می‌تواند دریاها را پر کند. به نوعی، این ابیات به توصیف فضائل انسانی و تاثیر مثبت آن بر محیط اطرافش می‌پردازد.

هوش مصنوعی: در این بیت اشاره به این است که دریا می‌تواند ترفندهایی داشته باشد و در دل خود جواهراتی پنهان کند. بعضی افراد آن را ابر می‌نامند و برخی دیگر بخار. به نوعی، این بیان نشان‌دهنده تفاوت در دیدگاه‌ها و برداشت‌ها از پدیده‌ها و زیبایی‌های طبیعت است.

هوش مصنوعی: خداوند، ای پادشاه که دین و مکتب را حمایت می‌کنی و مردم را تحت نگهداری داری، امیدوارم که دور و بر تو، ای پروردگار، چرخه عالم را از رخدادهای ناخوشایند دور نگاه داری.

هوش مصنوعی: هرجا که روی زیبا به آن سمت برود، بخت تو نیز در آنجا خوشبختی را به همراه دارد و از آنجا موفقیت به تو روی می‌آورد.

هوش مصنوعی: تو در حال رفتن به سمت وداعی هستی، اما مردان و زنان، که در گل مانده‌اند، از اندوه و اشک چشم‌هایشان پر شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر این زنجیرها نبود، هیچ‌کس نمی‌توانست از اشک‌هایش رهایی یابد و همه دیوانه‌وار به سمت تو می‌آمدند.

هوش مصنوعی: وقتی که خیمه‌ات را از شهر بیرون زدی، آنجا به محلی تبدیل شد که خوشی‌ها و آرامش‌ها در آن وجود داشت، اما بعداً به مکانی از ناامیدی و مشکلات تبدیل گردید.

هوش مصنوعی: از بیرون او جز صدای هشدار شنیده نمی‌شود و از درونش تنها صدای فرار به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: آب و هوا به قدری ترسناک و نامناسب شده که پرندگان از درختان فراری هستند و ماهی‌ها هم از جویبارها دوری می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر دیوار و سقف در خانه‌ای وجود می‌داشت، این لحظه که زمان فرار است، نه سقفی می‌ماند و نه دیواری.

هوش مصنوعی: تو هنوز در کنار شهر هستی و اینجا در دل تپش‌های زمان و عدم، اگر از شهر یک قدم فاصله بگیری، ای پادشاه شهر.

هوش مصنوعی: وضعیت شهر این طور است که نیازی به پرسیدن حال ساکنانش نیست. کار و زندگی آنها بسیار دشوار است و تنها پروردگار می‌تواند به آنها صبر بدهد.

هوش مصنوعی: همه افراد، چه در رده‌های پایین یا بالا، و چه بزرگ‌ترها یا کوچک‌ترها، در دل خود نگران و افسرده‌اند.

هوش مصنوعی: خودت بگو، زیرا قلب ضعیفان تحمل دیدن دو نیمه و لقمه‌های ناپسند و قضاوت نادرست درباره دیگران را ندارد.

هوش مصنوعی: از تریاک فاصله بگیر و جانت را در خطر ننداز. شب تاریک است؛ مانند وقتی که در نزدیکی سوراخ مار می‌روی.

هوش مصنوعی: مادر در اثر نگرانی و پریشانی، فرزندش را فراموش کرده و حتی شیرش را که باید به او بدهد، از یاد برده است.

هوش مصنوعی: هر گروهی در فکر و خیال خود مشغول است و هر کدام به نوعی در اندوه و دل‌مشغولی به سر می‌برند. این که چه زمانی آرامش خواهند یافت و چه زمانی به ثبات و قرار خواهند رسید، برای همه سوالی است.

هوش مصنوعی: وقتی که قوی‌ها قدرت خود را نشان می‌دهند، ضعیف‌ها آسیب می‌بینند؛ مانند اینکه اگر بادی به دامن کسی بزند، گرد و غبار به او می‌چسبد.

هوش مصنوعی: اگر گرگ‌های تیز دندان را بشکنند و لگد زنانی که به دیوار ضربه می‌زنند چطور می‌توانند آن دیوار را از جا بکنند؟

هوش مصنوعی: تهیدستان در اندیشه‌اند که دیگر چه زمانی می‌توانند کیسه‌هایشان را پر کنند، مانند وحشی که سالی چند بار میوه‌هایش را جمع‌آوری می‌کرد.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر بزرگی و موفقیت شاهان، به قدری بلند و با شکوه است که دست ماه و خورشید بر روی آن ثابت و استوار قرار دارد.

هوش مصنوعی: زیر ران تو اسبی تندرو و شگفت‌انگیز است که تو را بر عرش می‌برد و به مقام بلند و عالی می‌رساند. این حرکت تو را به اوج عزت و خوشبختی می‌برد که خداوند آن را برایت مقرر کرده است.

هوش مصنوعی: هر قدمی که برمی‌داری، تو را به آسمانی می‌برد که در آن جا هیچ محدودیتی وجود ندارد. این لامکان به معنای دورانی است که در آن شکوه و عظمت پادشاهی برقرار است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در آنجاهای خلوت و آرامش وجود بخصوصی داری، می‌توانی ارزش و جایگاه خود را درک کنی و ببینی که چه چیزهایی به جز خودت در آنجا وجود ندارد.

هوش مصنوعی: برای درک حکومت و مدیریت، باید ببینی که چه کسی مشاور است و چه کسی در واقع تصمیم‌گیرنده و صاحب اختیار در کشور است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو در زندگی من هستی، هیچ کس دیگری برای من اهمیت ندارد. این نکته را به سادگی بیان کردم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در شمار شهرها و محله‌ها هستیم، وقتی بر روی دشت خیمه‌هایی برپا می‌شود، تعداد آنها چند تا استوار است.

هوش مصنوعی: هر مکانی که بخواهی، با نزول برکت و قدرت، آباد خواهد شد، و امنیت و حفاظت آن به عهده یزدان و حراست او خواهد بود.