بخش ۴۰ - صفت قنّاد
قنّاد که خون عاشقان خورد
از شیرینی، دل مرا بُرد
دارد دهنی جو نُقل پسته
شیرین وز گفتگوی بسته
مغزم ز خیال آن بت چین
چون کلّه ی قند گشته شیرین
شیرین شده، دیده، توی بر تو
چون قرص زرشک و قرص لیمو
دل از غم آن بت دو بُرجی
سُوراخ بود چو نان کُرجی
سرهاست بیادش از هوس پُر
چون کاسه ی شهد از مگس پُر
مغز من خسته را هوس خورد
این کلّه ی قند را مگس خورد
دل ار لب او شکست خود دید
چون شیشه که پُر نبات گردید
با یاد تو در دلم گره ها
چون پسته بود دورن حلوا
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
قنّاد که خون عاشقان خورد
از شیرینی، دل مرا بُرد
هوش مصنوعی: کسی که به خوبی و ذوق، شیرینیها را میسازد و از عشق و احساسات دیگران بهرهبرداری میکند، دل مرا تسخیر کرده است.
دارد دهنی جو نُقل پسته
شیرین وز گفتگوی بسته
هوش مصنوعی: این متن به توصیف حالتی میپردازد که در آن شخصی با دهانی پر از مغز پسته شیرین، مشغول گفتگوست. این حالت میتواند نماد لذت و شادی از خوردن خوراکیهای خوشمزه باشد، در حالی که صحبت کردن در این وضعیت ممکن است دشوار باشد. به نوعی، این تصویر، احساس خوشایند و شیرینی را منتقل میکند.
مغزم ز خیال آن بت چین
چون کلّه ی قند گشته شیرین
هوش مصنوعی: مغز من از خیال آن معشوق چینی مانند یک کله قند شیرین شده است.
شیرین شده، دیده، توی بر تو
چون قرص زرشک و قرص لیمو
هوش مصنوعی: چشمم به تو خوشرنگ و زیبا شده، مثل قرصهای زرشک و لیمو که تازگی و طعم خوبی دارند.
دل از غم آن بت دو بُرجی
سُوراخ بود چو نان کُرجی
هوش مصنوعی: دل به خاطر غم آن معشوق دارای زیبایی خاص و منحصر به فرد، مانند نانِ کُرجی، سوراخ و آسیبدیده است.
سرهاست بیادش از هوس پُر
چون کاسه ی شهد از مگس پُر
هوش مصنوعی: سرها به خاطر یاد او پر از آرزوهاست، مانند کاسهای که از شهد به خاطر مگسها پر شده است.
مغز من خسته را هوس خورد
این کلّه ی قند را مگس خورد
هوش مصنوعی: ذهن خستهام به خوردن این کله قند تمایل دارد، اما مگس آن را خورد.
دل ار لب او شکست خود دید
چون شیشه که پُر نبات گردید
هوش مصنوعی: اگر دل آدمی به لبان او آسیب ببیند، حالش مثل شیشهای میشود که پر از شکر است.
با یاد تو در دلم گره ها
چون پسته بود دورن حلوا
هوش مصنوعی: وقتی به یاد تو هستم، دلِ من مانند پستههایی که درون حلوا قرار دارند، دچار گرههای عاطفی و پیچیدگیها میشود.

وحیدالزمان قزوینی