هوش مصنوعی: شاید شب صدای دل‌انگیزی داشته باشد یا صبح با ناله‌ای دل‌نواز آغاز شود، اما از این دو حالت، یکی در دل محبوب تأثیر خاصی می‌گذارد.

هوش مصنوعی: روزی خوش خواهد بود که از این قفس تن آزاد شوم و به خاطر عشق تو پر و بال بزنم.

هوش مصنوعی: در فضای وجود تو، بدون پا و سر معروف شدم و در گوشهٔ خیابان تو، شگفت‌زده شدم که چطور چنین حالتی دارم.

هوش مصنوعی: من آنچه را که در دل داشتم و در فکر خود داشتم، دیگر از دست رفته‌ام. اکنون در مسیر تو قرار دارم و با اشک‌هایی که در چشمانم جمع شده، در انتظار تو هستم.

هوش مصنوعی: سال‌ها به دور از میکده عشق گشتم و در انتظار بودم تا بالاخره در دل من از عالم غیب به رویی باز کنند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در دل خود محبت و عشق نکارَد، در نهایت چیزی جز افسوس و پشیمانی نصیبش نخواهد شد.

هوش مصنوعی: از من درباره حال و احوال مردم دیوانه و سرگردان نپرس، زیرا امروز خودم هم نمی‌دانم در چه وضعیتی هستم.

هوش مصنوعی: تمامی چیزها را فراموش کردم تا چهره‌ی محبوبم را ببینم. آن روز که به او نزدیک شدم، سرنوشت خود را در راه او قرار دادم.