هوش مصنوعی: از خدمتگزاری او، پادشاهی عادل برمی‌خیزد که بر کوه‌ها استواری و پشتوانه‌ای از مذهب دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه عدالت او چنان قوی و موثر است، ظلم و ستم ظالمین را به خود جذب می‌کند، مانند زنبور که به عقرب می‌چسبد.

هوش مصنوعی: اگر عهد و پیمان او محکم باشد، ناله نی نیز می‌تواند باعث لرزیدن شیر از ترس او شود.

هوش مصنوعی: به خاطر ترس او، مانند کسانی که در شب پوشش دارند، از تاریکی شب ناراحت و گریان است. او به خاطر شبنم (که نماد تازگی یا غم است) بر روز خود گریه می‌کند.

هوش مصنوعی: برای دعا کردن به او، مانند گل، لازم است که هر دهان صدای خود را به میان بیاورد.

هوش مصنوعی: عشق و محبت او سبب شد که مقام صدراعظمی به او افزوده شود و حالا که او از ما دور شده، مانند ماهی که در آسمان است، آن مقام نیز از دست رفته است.

هوش مصنوعی: ابر رحمت و دریای فضیلت و دانش، اوست که به عقل پیر و خردمندان جوانی مانند کودک در مدرسه می‌بخشد.

هوش مصنوعی: نویسنده بیان می‌کند که وقتی مسئله‌ای مهم و با ارزش روی کاغذ نوشته می‌شود، به دلیل گران بودن مرکب و هزینه‌های بالای زندگی، آن ارزش و اهمیت تحت تأثیر قرار می‌گیرد و رنگ و رویی سیاه به خود می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به خاطر اراده و تلاش بسیارش، هیچ‌کس نمی‌تواند به او برسد و فرصتی برای بیان حرفش پیدا نمی‌کند.

هوش مصنوعی: میانجی نمی‌خواهد، چون تلاش او برای رسیدن به خواسته‌اش کافی نیست و او از حرف زدن در این مورد هم خودداری می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی جهان به خاطر بخشش‌های الهی شناخته می‌شود، دل انسان از شادی و نشاط پر می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که مقام و جایگاهش در تاریخ بیشتر شد، به او گفتم: «به خودت افتخار کن و از این جاه و مقام خوشحال باش.»