واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل، از غم نانی اگرت خون باشد</p></div>
<div class="m2"><p>به ز آنکه بحب جاه مفتون باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از بهر سئوال، در بدر گشتن ما</p></div>
<div class="m2"><p>با خانه شمار عاملان چون باشد؟!</p></div></div>

شمارهٔ ۵۸

دل از غم نانی اگرت خون باشد
به ز آنکه بحب جاه مفتون باشد
از بهر سیوال در بدر گشتن ما
با خانه شمار عاملان چون باشد

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به این موضوع می‌پردازد که اگر دل انسان از گرسنگی خون ببارد، بهتر از آن است که فریب مقام و ثروت را بخورد. همچنین، می‌پرسد که چرا باید برای به دست آوردن مقام و منزلت، مانند سرمایه‌گذاران سرگردان به در و خانه مردم برویم. اینجا به نوعی نقدی بر تلاش بی‌مورد برای دستیابی به جاه و مقام است.

شمارهٔ ۵۶

شمارهٔ ۵۷

هوش مصنوعی: اگر دل به خاطر نداشتن نان از غم خون بگرید، بهتر از این است که به خاطر محبت به دنیا و مقام دچار فریب خوردگی باشد.

دل، از غم نانی اگرت خون باشد

به ز آنکه بحب جاه مفتون باشد

هوش مصنوعی: به خاطر سوالاتی که داریم، چگونه می‌توانیم در جستجوی پاسخ به خانه ی عوامل و دلیل‌های آن‌ها برویم؟

از بهر سئوال، در بدر گشتن ما

با خانه شمار عاملان چون باشد؟!

شمارهٔ ۵۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده