واعظ قزوینی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۸۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>قد چو خم گردید، روشن شد که وقت مردن است</p></div>
<div class="m2"><p>شمع را چون سرنگون سازند، وقت کشتن است</p></div></div>

شمارهٔ ۸۱

قد چو خم گردید روشن شد که وقت مردن است
شمع را چون سرنگون سازند وقت کشتن است

هوش مصنوعی: این بیت از شاعر نشان می‌دهد که وقتی قد انسان خم می‌شود، به معنای نزدیک شدن به مرگ است. همچنین، شمعی که به زمین می‌افتد نیز نماد پایان زندگی و لحظه‌ای است که زمان مرگ فرا رسیده است.

شمارهٔ ۷۹

شمارهٔ ۸۰

هوش مصنوعی: وقتی قامت انسان خم می‌شود، مشخص می‌شود که زمان مرگ نزدیک است. زمانی که شمع به زمین بیفتد، یعنی زمان خاموش شدنش فرارسیده است.

قد چو خم گردید، روشن شد که وقت مردن است

شمع را چون سرنگون سازند، وقت کشتن است

شمارهٔ ۸۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده