واعظ قزوینی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۷۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دست ما و دامنش از بس بهم خو کرده اند</p></div>
<div class="m2"><p>دامنش در دست ما چون پنجه پای بط است</p></div></div>

دیوان ملا محمدرفیع واعظ قزوینی (با تصحیح و مقدمه و فهارس) به کوشش سید حسن سادات ناصری - ملا محمد رفیع واعظ قزوینی - تصویر ۴۹

شمارهٔ ۷۱

دست ما و دامنش از بس بهم خو کرده اند
دامنش در دست ما چون پنجه پای بط است

هوش مصنوعی: این بیت به نزدیکی و وابستگی عاطفی میان شخص و معشوق اشاره دارد. دست شخص به دامن معشوق چنان عادت کرده که انگار بخشی از وجود او شده است. این حالت به گونه‌ای است که دامن معشوق در دست او مانندپنجه‌های پای مرغابی به نظر می‌رسد.

شمارهٔ ۶۹

شمارهٔ ۷۰

هوش مصنوعی: دست ما و دامن او آنقدر به هم عادت کرده‌اند که دامنش در دستان ما مثل پنجه پای یک پرنده‌ی آبی شده است.

دست ما و دامنش از بس بهم خو کرده اند

دامنش در دست ما چون پنجه پای بط است

شمارهٔ ۷۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده