واعظ قزوینی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۴۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تو چشم روزگاری و، از هر کناره‌ای</p></div>
<div class="m2"><p>مژگان‌صفت به گرد تو حیران نگاه‌ها</p></div></div>

دیوان ملا محمدرفیع واعظ قزوینی (با تصحیح و مقدمه و فهارس) به کوشش سید حسن سادات ناصری - ملا محمد رفیع واعظ قزوینی - تصویر ۲۱۰

شمارهٔ ۴۶

تو چشم روزگاری و از هر کناره ای
مژگان صفت به گرد تو حیران نگاه ها

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیبایی و هنری که در چشم‌ها و مژگان خود دارد می‌پردازد. او می‌گوید که چشم‌های روزگار به او خیره شده‌اند و دیگران نیز به واسطه ویژگی‌های خاصش، حیرت‌زده به او نگاه می‌کنند.

شمارهٔ ۴۴

شمارهٔ ۴۵

هوش مصنوعی: تو چشمه‌ای پرزرق و برق و زیبایی، و نگاه‌ها از هر سو چون مژگان به دور تو حیران و خیره هستند.

تو چشم روزگاری و، از هر کناره‌ای

مژگان‌صفت به گرد تو حیران نگاه‌ها

شمارهٔ ۴۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده