هوش مصنوعی: وقتی به سمت من نگاه می‌کند، چشمانم از کجا خواب می‌رود و کمرم از کجا تحمل این احساس را دارد؟ دل من هم از کجا این قدر طاقت می‌آورد؟

هوش مصنوعی: ظالمان به خاطر ظلم و ستمی که می‌کنند، به ظاهر در زندگی خود خوشبخت و آسوده‌اند. اما واقعیت این است که این خوشبختی بر پایه‌ خون و رنج مردم بنا شده است. گل‌های زیبا و خرم در باغ آن‌ها، در واقع نمادی از ظلم است و معلوم نیست که این زیبایی از کجا و با چه قیمتی به دست آمده است.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده است که افرادی که در زندگی خود دچار بدشانسی و سیه‌روزی هستند، نمی‌توانند از امکانات و ثروت‌های دیگران بهره‌مند شوند؛ چرا که اگر دست از سخاوت و بخشندگی برندارند، زندگی آن‌ها بهبود نمی‌یابد. همچنین اشاره شده که فردی بی‌نوای ساده‌دل، نمی‌داند که زیبایی و نورانیّت زندگی از کجا به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: زندگی انسان در این دنیا کوتاه و محدود است و نمی‌توان همزمان همه چیز را در این مدت کم تجربه کرد. همچنین، نمی‌توان انتظار داشت که در این زمان محدود، همه چیز را با هم داشته باشیم و از آن بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی حال و روز خوبی داشته باشی، باید با دست پر و کارآمد وارد میدان شوی وگرنه چرخ زندگی و حوادثش از کجا می‌تواند به تو کمک کند؟

هوش مصنوعی: اگر صیاد مرگ بخواهد، جان تو مانند ماهی است که در آب حیات گرفتار شده و او نمی‌داند از کجا پیدا شده است.

هوش مصنوعی: سیماب به طور مداوم در حال حرکت و تغییر است و این نشان می‌دهد که هیچ نگرانی‌ای از مرگ وجود ندارد. ای کسی که ارزش تو کمتر از سیماب است، تو از کجا می‌توانی چنین نگرانی‌هایی داشته باشی؟

هوش مصنوعی: در میان گفتگوهای پرشور، کسی به حرف‌ها گوش نمی‌دهد. واعظ نیز کسی را نمی‌شناسد که بپرسد این کالای نایاب از کجا آمده است.