هوش مصنوعی: برای به دست آوردن آرامش و راحتی، در جستجوی رفاه خود، سختی‌های بسیاری را متحمل شده‌ای و هزینه‌های زیادی را صرف کرده‌ای.

هوش مصنوعی: نفس تو مانند یک اسب چابک و تند است که با کمک این عصا به پیرمردی آموزش می‌دهی تا چگونه باید راه برود و خود را در مسیر زندگی هدایت کند.

هوش مصنوعی: اگر در راه دور و دراز آرزو و خواسته‌ای نباشد، همین که تو بتوانی از این سفر به سلامت برگردی، برایت کافی است.

هوش مصنوعی: کسی در انتظار تو به خود آماده‌ای است و انتظار دارد که از این دریای پرهیجان، به سوی او بیاوری. تو مانند گوهری باارزش هستی که باید خود را به نمایش بگذاری.

هوش مصنوعی: از موی سفیدت همچون کاسه‌ای پر از شیر شده است، تا کنون می‌خواهی که از تلخی‌های زندگی رهایی یابی، مگر اینکه خودت اقدام کنی.

هوش مصنوعی: در آن مکان خاص که تنها یک حقیقت وجود دارد، هیچ واعظی نمی‌تواند جا بگیرد. اگر دستت را به آنجا برسانی و پا بگذاری، از خودت رها شو و به آن حقیقت نزدیک شو.