هوش مصنوعی: اگر انتظار داری روزگار به تو وفا کند، جالب اینجاست که در عجب هستی. چرا که تنها چیزی که دائماً در حال مصرف کردن توست، دو لب است که به طور مداوم خون تو را می‌مکند.

هوش مصنوعی: کسی که فقط به فکر دنیا و مادیات است، هرگز به خواسته‌هایش نخواهد رسید؛ چرا که او همیشه در تنهایی و بی‌همراهی زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به وضعیتی اشاره می‌کند که شخصی در حال تنگنا و کمبود فضا یا منابع است. او همچنین بر این نکته تأکید می‌کند که فقط پنج روز دیگر همین وضعیت ادامه خواهد داشت و بعد از آن شرایط تغییر خواهد کرد. به نوعی، بی‌توجهی به شرایط فعلی و آینده را گوشزد می‌کند.

هوش مصنوعی: در زمان بیماری، بخیلان به جای کمک و محبت، تنها عرق عذابی را که بر دل خویش دارند، به نمایش می‌گذارند و از بی‌رحمی و سخت‌گیری خود رنج می‌برند.

هوش مصنوعی: خود را humble و ساده کن، زیرا ریشه و نسب تو از خاک است. اساس سخن گفتن نیز همیشه بر پایه همین ریشه است.

هوش مصنوعی: وقتی روز روشن می‌شود، من مانند شمعی هستم که اشک می‌ریزد. این اشک‌ها همانند آبی هستند که برای نخل دعا، نتیجهٔ گریه‌های شب است.

هوش مصنوعی: به آرامش خود ادامه بده، زیرا از جهان بدی‌ها نخواهی دید. در مقابل، اگر با کسی بزرگ‌تر یا مؤدب تری روبرو شوی، بچه را به آداب و احترام تعلیم می‌دهند.

هوش مصنوعی: به چه دلیلی به منبع و دلیل توجه می‌کنی؟ زیرا همیشه چشم تو به دنبال دلیل و علت است.