هوش مصنوعی: در دستان دشمن، کسی که نیکو و با ارزش است، از مصیبت‌ها در امان است، مانند دانه‌ای که در سنگ آسیاب قرار دارد و از آتش در امان است.

هوش مصنوعی: کسی که آرزوی پادشاهی و قدرت را در دل دارد، بر سرش کلاهی گذاشته شده که نشانه‌ای از فرشتگان و اقبال خوش است.

هوش مصنوعی: به جز خود، کسی را در نظر نمی‌آورد؛ خودبینی از آن کس است که در این زمانند وجود ندارد و چشم ما به آن است.

هوش مصنوعی: راز پنهان ما چه جای شگفتی دارد اگر فاش شود؟ در میان کوه‌ها، صدای نفس کشیدن درد را به وضوح می‌شنوی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دل آن معشوق پر از محبت است، اگر همه جهان هم به حرکت درآید، دل من در همان‌جا خواهد ماند.

هوش مصنوعی: در دل خانه‌ام، ای غم محبوب خوش آمدی. در چشمانم غبار راه تو نشسته است که از تو هزاران زیبایی و صفا به وجود آورده.

هوش مصنوعی: بیگانگان نیز از درد تو با من همدرد شدند و هر کسی که تو را دیده، من را می‌شناسد.

هوش مصنوعی: روزی که دیگر نیازی به گدایی ندارم و خود را از بندگی رها می‌کنم، همان زمان است که می‌توانم زیبایی‌های عشق را در دیار خود ببینم.