ترکی شیرازی » دیوان اشعار » فصل پنجم - قطعه‌ها و تک‌بیتی‌ها » شمارهٔ  ۴۲ - حال خویش

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر مردگان ز زیر لحد سر بر آوردند</p></div>
<div class="m2"><p>معلوم زندگان شود احوال حول قبر</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شاید به حال خویش بگریند زار زار</p></div>
<div class="m2"><p>بر زندگی خود نکنند از هراس صبر</p></div></div>

شمارهٔ  ۴۳ - ماه صیام

گر مردگان ز زیر لحد سر بر آوردند
معلوم زندگان شود احوال حول قبر
شاید به حال خویش بگریند زار زار
بر زندگی خود نکنند از هراس صبر

هوش مصنوعی: این بیت از شاعر نشان می‌دهد که اگر مردگان از زیر خاک بیرون بیایند، حال زندگی‌ها را در اطراف قبر نشان می‌دهند. شاید آن‌ها به خاطر وضعیت خود به شدت متأسف شوند و از ترس زندگی، نتوانند صبر کنند. به نوعی، این شعر به تفکر درباره زندگی و مرگ و تأثیر آن بر احساسات انسان‌ها اشاره دارد.

شمارهٔ  ۴۱ - دل تنگ

شمارهٔ  ۴۲ - حال خویش

هوش مصنوعی: اگر مردگان از زیر خاک بیرون بیایند، وضعیت زندگان در اطراف قبر مشخص خواهد شد.

گر مردگان ز زیر لحد سر بر آوردند

معلوم زندگان شود احوال حول قبر

هوش مصنوعی: شاید از سر درد و رنج به حال خودشان گریه کنند، اما به خاطر ترس از عدم صبوری، به زندگی خود رسیدگی نکنند.

شاید به حال خویش بگریند زار زار

بر زندگی خود نکنند از هراس صبر

شمارهٔ ۴۲ - حال خویش

اطلاعات

برگردان به زبان ساده