هوش مصنوعی: این درست نیست که بخواهی با گاه خم شدن و گاه راست ایستادن، نماز را به جا آوری. معنای عمیق‌تری در این جمله نهفته است که بر توجه و ثبات در انجام کارها تأکید دارد.

هوش مصنوعی: نمازت باید با توجه و تمرکز قلبی برگزار شود؛ زیرا نماز بدون این حالت، ارزشی ندارد.

هوش مصنوعی: تو می‌گویی که نماز اساس دین است و بدون آن، دین مثل بنایی است که ستون‌هایش را ندارد و بی‌ثبات و ناقص خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگرچه ظاهراً در حال نماز و عبادت هستی، اما در حقیقت قلبت در جای دیگری مشغول است.

هوش مصنوعی: بدن تو در حالت‌های ایستاده و نشسته مشغول عمل است، اما دل تو گاهی به مدینه (یثرب) و گاهی به دشت مکه (بطحا) می‌اندیشد.

هوش مصنوعی: تو مشغول انجام عبادت و نماز هستی، اما قلبت درگیر مسائل و دغدغه‌های دنیوی است.

هوش مصنوعی: زبان در حال تقدیس و ستایش خداوند است، اما درون دل تو از عالم کوه‌ها و دشت‌ها و بیابان‌ها پر است.

هوش مصنوعی: تو نمی‌توانی آنچه در دل خود هست را به راحتی ببینی، اما خداوند از آنچه در دل تو می‌گذرد کاملاً مطلع است.

هوش مصنوعی: دستی به سوی کاری گذاشت که آن کار، هم در خفا و هم در روشنایی، توسط ناظری دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: تو با خداوندی مواجه هستی که هیچ نقص و عیبی ندارد و کاملاً بی‌نیاز است.

هوش مصنوعی: خداوندی که خبر از همه چیز دارد، هرچند به عبادت و اطاعت ما نیازی ندارد.

هوش مصنوعی: اما بندگی واقعی این نیست که تنها به ظواهر و اعمال بپردازیم؛ طریقی که باید در پیش گرفت، فراتر از اینهاست و در خدمت به خداوند، عمق بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: دل خود را به یاد خدا مشغول کن، زیرا او به همه امور آگاه و بصیر است.

هوش مصنوعی: خداوند به تو ثروت و کامیابی عطا کرده است، بنابراین دل تو آرام است و زندگی‌ات پر از لذت و خوشی است.

هوش مصنوعی: هر روز برای تو روزی‌ای فراهم می‌آید که بدون نقص و کم و کاستی به تو می‌رسد.

هوش مصنوعی: در چنین روزی، نافرمانی از کسی که به ما لطف می‌کند، کار شایسته‌ای نیست.

هوش مصنوعی: در امور آخرت ثابت و محکم قدم بردار، چرا که وسایل و امکانات دنیایی برای تو فراهم است.

هوش مصنوعی: برای زندگی پس از مرگ، خودت آماده شو و اشیاء ضروری را جمع‌آوری کن؛ زیرا زندگی دنیایی تو فقط به امروز و فردا محدود است.

هوش مصنوعی: اگر رحمت و لطف خداوند نباشد، جهنم برای ما مکانی دائمی خواهد بود.