هوش مصنوعی: آسمان تا کی بر خاندان پیامبر ظلم و ستم روا می‌دارد؟ تا کی با اهل بیت مصطفی این گونه بی‌رحمی خواهد کرد؟

هوش مصنوعی: ای دل! بیا به کربلا، چشمانت را بگشا و به سوی گلستانش نگاه کن، ببین لاله‌ها چه رنگی دارند و چه زیبایی‌ای در آنجا وجود دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جوانی جوانان بنی هاشم اشاره دارد و می‌گوید که مانند لاله‌هایی هستند که دل مادرشان، یعنی حضرت زهرا، برای آن‌ها پر از عشق و درد است. در واقع، این تصویر به ارتباط عمیق مادرانه و احساسات او نسبت به فرزندانش پرداخته است.

هوش مصنوعی: عباس، علمدار سپاه و ساقی است که در میدان وفا کنار آب ایستاده و با وجود اینکه تشنه است، دستانش از بدنش جدا شده است.

هوش مصنوعی: علی اکبر، همچون آینه‌ای از چهره پیامبر است، که بدنی مصدوم و پاره‌پاره دارد و دو زخم عمیق بر سرش نشانه‌ی نبرد را بر جای گذاشته است.

هوش مصنوعی: قاسم، یتیم مجتبی، به کمک عمویش در حال نبرد است و نشان خون سرش را بر دستان و پاهایش دارد.

هوش مصنوعی: در ناامیدی و شرایط سخت، سبط پیامبر با لب تشنه در زیر خنجر نشسته است. اما او با هر قدمی که برمی‌دارد، نگاهی به پشت سرش دارد و احتمالاً به یاد گذشته و کسانی که در اطرافش بوده‌اند، می‌اندیشد.

هوش مصنوعی: حسین، ای کسی که به خاطر خدا جان داده‌ای! توجه کن به «ترکی» که این پیرمرد در دلش آرزوی رفتن به کربلا را دارد.

هوش مصنوعی: ای خدا! می‌گویند که در کربلا، هر کسی بعد از مرگش دفن می‌شود. پس چرا باید از پرسش روز قیامت ترس داشته باشد؟