هوش مصنوعی: افسوس که از قامت بلند و زیبای علی اکبر حسرت می‌خورم، و همچنین حسرت به خاطر ریشه‌های پرپیچ و خم موهای او که همچون گل سمن است.

هوش مصنوعی: هر بار که به یاد علی اکبر، با قامت زیبا و دلربایش می‌افتم، اشک‌های من به حدی می‌رسد که گویی سیل خون از چشمانم جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی یاد درد و ناله‌های علی اکبر را به زبان می‌آورم، مثل مجنون دچار آشفتگی می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر من آب سردی بنوشم و اشکم نریزد، حرامم باد؛ زیرا آن آب یادآور گرمای لب‌های علی‌اکبر است که بی‌تابی و عواطف را در دل زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: دل من از شدت اندوه و دلتنگی، مانند دریا پر از خون می‌شود وقتی به یاد زجر و رنج علی اکبر می‌افتم که در میدان جنگ به خاطر عشق و وفاداری‌اش دست و پا زد.

هوش مصنوعی: در هر نقطه از دنیا که جوانی با قامت بلند و زیبایی مانند سرو را ببینم، یاد علی اکبر می‌افتم.

هوش مصنوعی: چهره زیبای علی اکبر از ضربات شمشیرهای دشمنان پر از خون شد، به خاطر ظلم و بی‌رحمی‌هایی که بر او تحمیل شده است.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم در آن زمان چه احساسی به او دست داد که وقتی دید بدن پاره‌پاره پسرش، علی‌اکبر، را به زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: قلم قادر به بیان و نوشتن مصیبت‌ها و دردهای علی اکبر نیست و در شرایط کنونی نمی‌تواند آنچه را که بر او گذشته است به خوبی توصیف کند.