هوش مصنوعی: در آغاز، احساسات و دل خود را به تو سپردم، اما بی‌فایده بود. دردی از غمت را بر سینه‌ام حمل کردم، اما بی‌فایده بود.

هوش مصنوعی: دیدم که زلفت به شکل خمیده‌ای در آمده و من نیز در دام آن افتاده‌ام، اما این افتادن برایم بی‌فایده و بی‌نتیجه است.

هوش مصنوعی: از شب تا صبح به یاد تو چشم به راه اشک بودم و بی‌فایده تمام این مدت به تو فکر کردم و دل به تو سپردم.

هوش مصنوعی: هر شب به خاطر جدایی تو داد و فریاد می‌زنم، اما روزی نخواهد آمد که تو به فریادم برسی؛ این همه تلاش من بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: من برای دوستی با تو شرط گذاشتم و تو چرا این شرط را نادیده گرفتی؟ به خاطر کینه‌ورزی‌ات این کار را کردی، ولی در حقیقت همه‌اش بی‌خود و بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: می‌دانم که هرگز به یاد من نخواهی بود، اما با این حال، نمی‌توانی به راحتی مرا فراموش کنی.

هوش مصنوعی: امیدوارم که تو را ببینم وقتی از این مسیر عبور می‌کنی. من در اینجا بیهوده منتظرم.

هوش مصنوعی: تنها آرزوی من وصل و نزدیکی به توست و هیچ چیز دیگری برایم اهمیت ندارد. اگر تو به من چیزی نمی‌دهی، برایم بی‌معنا و بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: زمانی که محبوب سخن می‌گوید، غم و غصه‌ها باید کنار بروند، چرا که تا زمانی که عمر باقی است، این حرف‌ها بیهوده و بی‌معنی می‌گردد.