هوش مصنوعی: ای چهره تو جان میبخشد به دل و جان من، مانند معجزه عیسی!

هوش مصنوعی: طوطی از زیبایی و جذابیت سخنان تو، ای جانان، حیرت‌زده و شگفت‌زده شده است؛ همانطور که لب‌های تو به خوبی و روشنی می‌گویند.

هوش مصنوعی: زمانی که تو با قامت باریک و زیبا همچون شمشاد از کنار او عبور کردی، به ناگاه قمری که در باغ نشسته بود، با صدای ناله و فریاد به اعتراض درآمد.

هوش مصنوعی: چشم‌ها به تماشای نرگس دوخته شده‌اند و همه وجود انسان برای دیدن او آماده است.

هوش مصنوعی: یوسف مصری به خاطر زیبایی تو آنقدر سرشکسته و خجالت‌زده شده که در گوشه چاه پنهان شده است.

هوش مصنوعی: در دل وامق و عذرا عشق تو نقش بسته است و تنها این دو نفر نیستند که در اندوه عشق تو به سر می‌برند، بلکه زلیخا نیز در این غم شریک است.

هوش مصنوعی: پیراهن گلی که در چمن است به خاطر شوق تو پاره شده و این نشانه دوری و جدایی از چهره‌ات است.

هوش مصنوعی: دل غنچه به خاطر زیبایی و رنگ لبت مانند شراب در جام است.

هوش مصنوعی: باد سحرگاهی عطر خوش زلف تو را به باغی پر از گل و گیاه می‌آورد.

هوش مصنوعی: گل سوسن با زبانی کنایه‌آمیز به آهویی که اشتباه کرده بود، طعنه زد و سپس به سمت دشت رفت.

هوش مصنوعی: خضر، که نماد دانش و راهنمایی است، زیبایی و لطافت نوشته‌های تو را به دل riحان که نشانی از ادب و ناز دارد، داده است و این زیبایی از قواعد و اصول خاصی پیروی می‌کند.

هوش مصنوعی: در سرزمینی که لاله‌عذرا وجود نداشت، کسی با شکوه و مقام تو نبود!

هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که لشکر زیبایی و حسن تو از هر سو به سمت من حمله‌ور شده و دل و جانم را تحت تأثیر قرار داده است.

هوش مصنوعی: چشم به دنبال جان و روح من است و چهره‌اش به دنبال دزدی قلبم.

هوش مصنوعی: طغرل به خاطر تصور و خیال زیبایی های زلف تو در بند و اسیر شده و نمی‌تواند از آن رها شود.

هوش مصنوعی: هر قسمت از موی او مانند زنجیری است که پای جنون را به آن می‌بندد. این زلف زیبا و دلربا، سبب شگفتی و دیوانگی می‌شود.