گنجور

شمارهٔ ۲۲۶

بر لباس فاخر بی اعتبار خسروان
بخیه های خرقه ما، خنده دندان نماست
بس که خاموشی شعار ما بود، چون آفتاب
طشت ما از بام گردون گربیفتد، بی صداست
نشنود گر آن پریوش گفته ما را، بجاست
حرف ما سرگشتگان، چون زلف او پا در هواست

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بر لباس فاخر بی اعتبار خسروان
بخیه های خرقه ما، خنده دندان نماست
هوش مصنوعی: بر روی لباس‌های گرانبها و مجلل پادشاهان، زخم‌های لباس ساده و پاره ما، نشانه‌ای از تمسخر است.
بس که خاموشی شعار ما بود، چون آفتاب
طشت ما از بام گردون گربیفتد، بی صداست
هوش مصنوعی: به دلیل اینکه همیشه در سکوت و آرامش زندگی کرده‌ایم، هنگامی که طشت ما که نماد زندگی‌مان است از بام آسمان بیفتد، هیچ صدایی از ما برنمی‌خیزد.
نشنود گر آن پریوش گفته ما را، بجاست
حرف ما سرگشتگان، چون زلف او پا در هواست
هوش مصنوعی: اگر آن زیبای پری‌چهره صدای ما را نشنود، باز هم منطقی است که ما این حرف‌ها را بزنیم، چون درگیر شدن با زلف او مانند سرگردانی در دنیای نامعلوم است.