هوش مصنوعی: من تا وقتی که شراب ناب وجود دارد، لب به آب خضر نمی‌زنم. چون بدن من مانند شیشه‌ای است که تمام وجودش صرف نوشیدن شراب شده است.

هوش مصنوعی: بدون گل، بلبل ما نمی‌تواند در فصل پاییز زنده بماند، او تنها به امید گل سرخ زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: آینه‌ای که هیچ وقت اجازه نمی‌دهد چشمانم را ببندم و از دیدن چهره‌ات غافل شوم، منشأ خواب و آرامش من است.

هوش مصنوعی: ما را به خاطر ظلم و ستمی که در راه امید بر ما رفته، نجات دهنده‌ای به یاد می‌آید که در این بیابان چیزی جز سرابی که می‌بینیم نیست.