طبیب اصفهانی » دیوان اشعار » مفردات » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تو که خفته‌ای به راحت دل تو خبر ندارد</p></div>
<div class="m2"><p>که شب دراز هجران ز قفا سحر ندارد</p></div></div>

شمارهٔ ۷

تو که خفته ای به راحت دل تو خبر ندارد
که شب دراز هجران ز قفا سحر ندارد

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به شخصی اشاره می‌کند که در خواب و غفلت است و دل او از بی‌خبری رنج می‌برد. او همچنین اشاره می‌کند که شب طولانی جدایی به پایان نمی‌رسد و صبح به راحتی فرا نمی‌رسد. این شعر حس جدایی و درد را به تصویر می‌کشد.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

هوش مصنوعی: تو که در خواب هستی و دل شاد و بی‌خبر از حال، نمی‌دانی که طولانی بودن شب جدایی، پس از سحر هم ادامه دارد.

تو که خفته‌ای به راحت دل تو خبر ندارد

که شب دراز هجران ز قفا سحر ندارد

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده