هوش مصنوعی: از دوری معشوق یگانه‌ام، غم و اندوهی عمیق در دل دارم که به شکل اشک و ناله‌های جانسوز بروز می‌کند.

هوش مصنوعی: از غم و دشواری‌هایی که باعث شکست ما شده، صداهایی به گوش می‌رسد که از دور به ما می‌رسند و ما را متوجه حال و روز خود کرده و به فکر فرو می‌برند.

هوش مصنوعی: به دلیل ناله‌ها و عواطف عاشقانه‌ای که داریم، ما به حالتی نابسامان و آشفته دچار شده‌ایم و احساس می‌کنیم که در زمین و دنیا به سر می‌بریم.

هوش مصنوعی: در دنیای هستی، مانند گوهری در دل دریا، آب و دانه‌ای که با ماست قرار دارد.

هوش مصنوعی: ما از وابستگی‌های دنیوی خود رها شدیم و به جایی رسیدیم که بلندای آسمان به خانه و مسکن ما تبدیل شد.

هوش مصنوعی: بسیاری به لاله و گل خرده می‌گیرند و به دیدن خار و علف، به خانه ما طعنه می‌زنند.

هوش مصنوعی: از لطف و نعمت عشق، در مقام و موقعیتی عالی قرار داریم و دیگر نگران غم و اندوه نیستیم، چرا که دل ما مانند خزانه‌ای پر از شادی و آرامش است.

هوش مصنوعی: در آستانه‌ی ما، خاری از غم و پارچه‌ای نرم از رنج و سختی گسترده شده است.

هوش مصنوعی: ستاره‌ها و آسمان به خاطر شادی و بی‌خودیمان از ما به خنده می‌آیند.