هوش مصنوعی: بهار تازه‌ای شروع شده و طبیعت به رنگ و عطر دل‌انگیز خود بازگشته است. گل‌ها به لطف باد خوشبو، زیبایی‌شان را به نمایش گذاشته و از زیر نقاب خود بیرون آمده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که بوستان زیبا و دل‌انگیز شد، گل به سمت جوی خود تمایل پیدا کرد. گل عاشق، زیبایی‌های جهان را بر چهره‌ی خود نمایان کرد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که با لحن دلنشینش آواز می‌خواند، از باغی به باغ دیگر می‌رود و دوستش را به سمت خود فرا می‌خواند.

هوش مصنوعی: به من روز شادابی، دوستی خوش‌خو کمک می‌کند تا در مدح او بگویم و او را در شعر ستایش کنم.

هوش مصنوعی: آب زلال و شفاف تحت تأثیر قطرات باران بهار کدر و تاریک شده و برعکس، خاکی که ابتدا تیره و تار بود، با روشنایی گل‌های لاله نورانی و زیبا شد.

هوش مصنوعی: ابر نیسان باران به همراه آورد و در کوه شاهوار، غنچه‌ای را که به شوخی گرفته بود، رها کرد تا باران بر آن بتابد.

هوش مصنوعی: لاله‌ای که در این محیط پر از رنگ و نقش و زیبایی رشد کرده، خود از سنگ عقیق درخشان و زیباست.

هوش مصنوعی: گفتی که ای خدا، یار من همچون لاله زیباست با لب‌ها و دندان‌هایش. اگر دل من مثل دشمن کشاورز، تاریک و بدبخت نبود، احساس دیگری داشتم.

هوش مصنوعی: نرگس خوشبو دوباره از خواب شیرین بیدار شد و چشمی که نبود او را ببیند، حالا دوباره به دیدار او آمده است.

هوش مصنوعی: در چمن، گیاهان و گل‌ها به زیبایی با هم ترکیب شده‌اند. سبزه به نرمی و لطافت پارچه دیبا درآمده و گل‌ها مانند عطر و لذتی که از نافه‌ی تاتاری به مشام می‌رسد، دلنواز و جذاب شده‌اند.

هوش مصنوعی: بوی خوش سنبل و عطر دیبا در باغ منتشر شد و باغ به وسیله‌ی هم هنرمندان پارچه‌فروشی و هم عطاران زیبا شده است.

هوش مصنوعی: ابر نیسان به طور رایگان باران می‌بارد و مانند غواصی که مروارید جمع می‌کند، به زمین می‌ریزد تا زندگی و برکت را به دست آورد و آن را در دل زمین بگنجاند.

هوش مصنوعی: علی، فرزند فخرالدین، نشانه‌ی افتخار دین است. او کسی است که جهان به زینتی چون زلف و خال او آراسته شده است.

هوش مصنوعی: دینی که به زیبایی و بزرگی خود می‌بالد، مانند کهکشان است و افتخار دین علی همچون خورشید درخشان و پرجمال است.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ای از شکوه و عظمت و مقام آسمانی نمایان شود، مشاهده‌ی آن غیرممکن نیست.

هوش مصنوعی: این آسمان بی‌پایان و این خورشید بی‌نقص تا لحظه قیامت، همیشه روشن و پاک هستند و هیچ‌گونه تزلزلی در آن‌ها وجود ندارد.

هوش مصنوعی: خدایی که ویژگی‌هایش مانند لطافت بهار است، باعث شده که درخت سرو، به نماد زیبایی و بلندمرتبه‌ای در باغ تبدیل شود.

هوش مصنوعی: دست او از مشکلات و عیب‌ها دور است و به همین دلیل به دوستی سائل یا درخواست‌کننده‌ای که دشمن اوست، نیاز ندارد.

هوش مصنوعی: سرنوشت او همیشه مانند ماهی درخشان و زیباست و مسیر زندگی‌اش باعث شده تا مردم اطرافش احساس امنیت و آرامش کنند.

هوش مصنوعی: باد به دور از چشم مردم، همچون بارانی که خواسته‌هایی را برآورده می‌کند، در حال حرکت است و کف‌های او نشانه‌ای از برکت و فراوانی هستند. این باران و میوه‌ها که از طلا کم‌تر هستند، نشان‌دهنده‌ی نعمت‌های الهی‌اند.

هوش مصنوعی: آن خدایی که بهشت را خلق کرده، شهری به نام نسف را برای اهل آن حضرت فراهم آورده و مقام و شرافت آنان ناشی از الطاف و برکات اوست.

هوش مصنوعی: از این فرد جز رفتار محترمانه و مهربانی با مردم انتظار نمی‌رود، همان‌طور که مروارید از صدف خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز او در صف آزادگان وجود ندارد؛ کسی که دارای صفاتی چون ثروت و بزرگی است و از قلم و دست خود با مردم سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف ویژگی‌های شخصیتی یک فرد می‌پردازد. شاعر می‌گوید که در هنرمندی او به گونه‌ای است که مانند فردی با رأی و فکر مستقل به نظر می‌رسد، و در جوانمردی و بخشندگی‌اش، همانند حاتم طایی، که به عنوان نماد بخشندگی معروف است، جلوه می‌کند. به عبارت دیگر، این شخص نه تنها در هنر مهارت دارد، بلکه از روحیه‌ای نیکو و بخشنده نیز برخوردار است.

هوش مصنوعی: افرادی که در زیر نظر یک انسان بزرگ و با اقتدار فعالیت می‌کنند، در حقیقت خود را به او وابسته کرده‌اند و به خاطر او تلاش می‌کنند تا به شکوه و عظمت او بیافزایند.

هوش مصنوعی: سیرت و رفتار مهتری با تازگی و رونقی که به خود گرفته، نشان دهنده‌ی جایگاه بلند و افتخارآمیز اوست، مانند خانه‌ای که مملو از عزت و شرف است.

هوش مصنوعی: در منزل او همه چیز در اختیار اوست و از این‌رو، مقام و اعتبارش بیشتر از اعتبار خود اوست.

هوش مصنوعی: بهتر است که از روزگار خوبی و خوشی برخوردار باشی و این نعمت باعث شود که حسودان به غم و اندوه بیفتند و در نهایت شرمنده و ناامید شوند.

هوش مصنوعی: ای خوشبختی که سرنوشتت از سیاره کیوان الهام گرفته و در آسمان، تصمیم‌گیرنده‌ی زندگی‌ات، سعد اکبر است.

هوش مصنوعی: برخی افراد بداندیش به تو کینه دارند، اما در جشن و سرور تو، ساغر مثل خورشید درخشان است.

هوش مصنوعی: وقتی که می‌نوشی و در مجلس نشسته‌ای، مثل هنرپیشه‌ای می‌درخشی. اما وقتی قلم را برمی‌داری، مثل تیر آسمان به دستت می‌آید و از مهر و محبت آسمانی آگاه می‌شوی.

هوش مصنوعی: ماه مانند نعل زرین خوش‌تراش است که به دور آن می‌چرخد و به امید تو، نعل اسب تبدیل به جواهری ارزشمند می‌شود.

هوش مصنوعی: ای یگانه و بی‌نظیر، ای سرور بافرزانه، تو را که بهترین هستی، به تو ایمانی داریم و تو مسئول تأمین روزی مردم هستی.

هوش مصنوعی: در زمینه هنر و مهارت، تو بدون هیچگونه رقیب و مشابهی صاحب جایگاهی ارزشمند هستی.

هوش مصنوعی: افتخار دین و حکومت بزرگ و باشکوه به تو می‌رسد، اما دشمنان دین که به تو حسادت می‌کنند، آرزوی فضیلت را دارند، اما خود در ذلت و حقارت به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: مرتبه و مقام تو گسترده خواهد شد، عمر تو طولانی خواهد بود، بزرگی و موفقیت تو پایدار و همیشگی خواهد بود.

هوش مصنوعی: این خاندان همیشه خوشبخت و در حال آبادانی باشد، و روح فخرالدین هر ساله به شادابی تو دلگرم و مسرور باشد.

هوش مصنوعی: چشمان تو برای من مایه شادی و روشنی است. عشق تو در قلبم به صورتی است که همچنان پنهان و درون‌گرا باقی مانده است.

هوش مصنوعی: چشم بد از طرف افرادی که به تو حسد می‌ورزند دور باشد و کسی که به مقام تو حسادت می‌کند، دلش بی‌نهایت غمگین و رنجیده باشد.

هوش مصنوعی: زمانه به دشمنان و دوستانت مانند زنبور است، که برخی را با نیش خود می‌زند و برخی دیگر را به طعم عسل خوشحال می‌کند.