هوش مصنوعی: دیشب آن معشوق من در بالای بلندی ظاهر شد، و شیطانی بر من آمد با دهنی کوچک و فریبنده.

هوش مصنوعی: زن زیبا و دلربا، با شوخی و بازیگوشی‌اش، به قدری مشهور است که زیبایی‌اش، آسمان را تحت تأثیر قرار داده و به آن رونق و جلا بخشیده است.

هوش مصنوعی: به دوست دلنشینم گفتم که کجا بودی و چرا من را فراموش کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: زمانی که به اینجا رسیدی، دیگر به جلو نرو و به من نپیوند، زیرا تمایل دارم هم‌اکنون با تو نوشیدنی‌ای بنوشم.

هوش مصنوعی: او نشسته و مدام شراب نوشیدیم، مانند داستان خسرو و شیرین، که به گونه‌ای شاداب و پرشور بودیم.

هوش مصنوعی: شخصی به حالت مستی افتاد و در خواب به اوج رسید. در آن لحظه، حقیقتی برایش نمایان شد و گنبدی نقره‌ای از آن پدیدار گشت.

هوش مصنوعی: من هم چیزی را بیرون آوردم که وجودش مانع خوابیدن من است، چون صدای آن ملک باعث بیداری من می‌شود.

هوش مصنوعی: در چادر او، من اینگونه پرچم را به دوش کشیدم و او نیز نخواست که صبح واقعی را از دست بدهد.

هوش مصنوعی: به دلیل اینکه بسیار به این حوض شلوغ و پر جنب و جوش زدم، حالا تبدیل به جایی شده که پرنده‌ای در آن آواز می‌خواند.

هوش مصنوعی: این شعر با توجه به وزن و قافیه‌هایی که دارد، به نوعی به تکرار و آهنگ خاصی اشاره می‌کند که در آن کلمات با صداهای مشابهی در کنار هم قرار گرفته‌اند. این ترکیب کلمات به نوعی بازی با صداها و ریتم‌هاست که جلب توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی اشاره به صداهایی دارد که به طور نامفهوم و بی‌معنا از فرادی خاص شنیده می‌شود. به عبارت دیگر، ممکن است بیانگر احساسی از سردرگمی یا ناتوانی در فهم کامل موضوعی باشد. این نوع صداها می‌توانند نمایانگر تلاش‌های بی‌نتیجه یا زبانی که در آن مفهوم خاصی وجود ندارد، باشند.