هوش مصنوعی: این شعر به دنیایی اشاره دارد که در آن، شخصی به مکان‌های نامناسب و بی‌فایده می‌رود. خمخانه و خر به عنوان نمادهایی از زوال و بی‌هدفی به کار رفته‌اند. در واقع، در این مکان نه هیچ راهنمایی وجود دارد و نه چیزی برای بارگذاری و برداشت کردن. به طور کلی، این بیت نشان‌دهنده‌ی وضعیت نامناسب و عاری از هدف است.

هوش مصنوعی: از این بدن کهنه و ناتوان، گرفتار حقه و فریب از سر تا گوش هستم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو جوان و شاداب بودی، من هم در کنارت بودم و اکنون از غم دوری‌ات احساس مرگ می‌کنم.

هوش مصنوعی: به من بگو که چرا بعد از این همه سال در هنگامی که با من مواجه شدی، هنوز به من به چشم یک خر نگاه می‌کنی؟

هوش مصنوعی: هر چند که غم و اندوه به سراغت می‌آید، اما بگذار بگویم که تو هنوز به سن و سالت اهمیت نمی‌دهی و همانند یک خر پیر هستی که همچنان دنبال دلخوشی‌هایت می‌گردی.

هوش مصنوعی: زمانی که زنجیرها در دست تو باشد و بخار کنند، دیگر نمی‌توان تو را به زنجیر کشید.

هوش مصنوعی: اگر به فکر بدی و مشکلات هستی، بر فرض اینکه مرغی در دستانت باشد، لبان خود را محکم ببند، مانند دانه‌های انجیر. این یعنی باید از افکار و گفتار نامناسب دوری کنی و خودت را کنترل کنی.

هوش مصنوعی: من فردا به بازار می‌روم و به فروشندگان می‌گویم: «کدام خر نر و کدام خر ماده است؟»

هوش مصنوعی: سپس اگر تو را بزنند و به سر تو ضربه بزنند، کسی که این کار را کرده، باید پاسخگوی عملش باشد و تقصیرش را متحمل شود.

هوش مصنوعی: اگر از دل‌سوزی و عواطف شدید رنج ببری، نباید آنقدر به خودت فشار بیاوری که نتوانی خود را از آن حالت خارج کنی.

هوش مصنوعی: شاید زمانی که کار یا مسئله‌ای به تأخیر می‌افتد، به مرور زمان به خیر و نیکی منجر شود و به همین خاطر بهتر است صبور باشیم و از تلاش برای انجام فوری آن چشم‌پوشی کنیم.

هوش مصنوعی: اگر گردن را مانند خیار بشکنند، در نتیجه میز چنان می‌شود که مانند باران بر زمین می‌افتد و بی‌هدف و گزاف می‌ریزد.

هوش مصنوعی: در این بیت، مفهوم این است که انسان به خاطر جان و زندگی‌اش نباید از مسیری که انتخاب کرده است فاصله بگیرد. همچنین به تلاش و سختی‌هایی که در راه هدفش متحمل می‌شود اشاره شده است، و این که نباید در هیچ شرایطی از آن دست بکشد. به طور کلی، این بیت به اراده و determination اشاره می‌کند و اهمیت پیگیری هدف و آرزوها را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر تو به خوبی به من توجه کنی و ارزش من را بفهمی، من نیز با احترام و ارادت به تو سلام و دعا می‌فرستم.

هوش مصنوعی: وقتی به گذشته و زمان‌های دور نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که فاصله‌ای که بر سر راه ما وجود دارد، بر اثر تلاش و کوشش ما برای رسیدن به اهداف و آرزوهایمان شکل می‌گیرد. در واقع، تلاش‌های ما بهترین نشانه از وجود ماست و آنچه که بر جای می‌گذاریم، یادآور سختی‌ها و کوشش‌هایمان خواهد بود.

هوش مصنوعی: سرنوشت انسان به گونه‌ای رقم خورده است که خواب او درباره خر شاهانه، اینگونه تعبیر می‌شود.

هوش مصنوعی: آن کسی که در خواب به یاد تو باشد، به حال بدی دچار شده است.

هوش مصنوعی: هیچ موجودی مانند تو در میان خرها وجود ندارد، و هیچ شاعری هم نمی‌تواند به اعتبار یک شاعر چون تو به وصف تقدیر بپردازد.

هوش مصنوعی: تو را به عنوان شاعر می خوانم، زیرا در تو هم نشانه‌های شاعرانه وجود دارد و هم اثراتی از نادانی به مانند یک الاغ.

هوش مصنوعی: تو در زندگی‌ات برکت و خوشی داری و از مشکلات و غم‌ها نیز بهره می‌بری، پس بر خود ببال و به وضوح زندگی‌ات را بپذیر.

هوش مصنوعی: اگر من در حال شکستن گرانبهایی باشم، در زمان اعلام تکبیر، فریاد نزنید.

هوش مصنوعی: اگر به سرعت حرکت کنی، همچون به تنگ آمدن دندان‌های خر، به زودی خشمگین خواهی شد.

هوش مصنوعی: اگر واقعاً مردی، یک بار دیگر از من کمک بخواه و بعد از آن خوب زندگی کن و خوش بگذران.