هوش مصنوعی: به خاطر گلابی که از نرگس می‌چکد و زیبایی لاله که خود به خود می‌بالد، نرگس، معشوق من، با لبخندش، لاله را به یاد آورده است.

هوش مصنوعی: چشم‌های نرگس‌وار معشوق من زیبا و سیاه است، همچون گل لاله. از عشق او، روز‌های من به سیاهی می‌گراید، اما رنگ لعل زیبایی او در قلبم باقیست.

هوش مصنوعی: او به آینه نگاه کرد و در آن نور نرگس و لاله‌ای با چهره‌ی زیبا را دید.

هوش مصنوعی: آن دو نرگس زیبا (چشم‌های او) بر روی صورتش همچون من بر آن معشوق با قد بلند و موی سیاه فریفته و مجذوب شده‌اند.

هوش مصنوعی: او از جوی نرگس در کنار لاله عبور کرد، به طوری که به این حالت رسید که لاله و نرگس همچون موی زیبایی را در هم پیچیده‌اند.

هوش مصنوعی: ستاره ای معروف و ماهی با چهره زیبا و موی خوشبو، نورش را از تو دریافت کرده و بوی خوشش را نیز از تو گرفته است.

هوش مصنوعی: من همچون ستاره‌های آسمان به خاطر غم و اندوهی که از آن دارم، خود را در پناه تو قرار می‌دهم ای ماه زیبای من، تا زمانی که تو چهره‌ات را بپوشانی.

هوش مصنوعی: به منجمی گفتم که هیچ ستاره‌ای در آسمان مانند ستاره‌ی کله‌دوز نیست که پیش من در کره زمین نمایان است.

هوش مصنوعی: گفتند که زیبایی و خوبی در بین همه ستاره‌ها یکسان است، چه ستاره‌ای که در آسمان می‌درخشد و چه ستاره‌ای که تو آن را پیش‌بینی می‌کنی.

هوش مصنوعی: ای ستاره آسمان جلال، تو همان منجم من هستی که همیشه در جستجوی خوشبختی و سعادت با تو ارتباط دارم.

هوش مصنوعی: به چشمان دلم نگاهی بینداز و ببین که من چه حس و حالی دارم. دیدن تو از چشمانم باعث شده که جوی‌های عشق و احساسات در وجودم جاری شود.

هوش مصنوعی: به مانند من که با اشک چشم خود را می‌شویم و پاک می‌کنم، تو نیز دل خود را از محبت و وفای من پاک نگیر، ای دو چشم.

هوش مصنوعی: قبل از آنکه توشه‌ی سفر من به رنگ مشکی عوض شود و بازی به پایان برسد، نامه‌ای برای من بنویس.

هوش مصنوعی: به خاطر داشته باشید که زیبایی دو زلف همچون نخی روی چهره زن است؛ زیرا این زیبایی می‌تواند تمام دل‌ها را به خود جذب کند و آن‌ها را مجذوب گل رخسار خود کند.

هوش مصنوعی: به جلو برو و آن نامه را ببر که به من برسد، زیرا هیچ احساس خنکی نخواهی کرد وقتی که باد با تندی و شتاب می‌وزد.

هوش مصنوعی: به کوی دوست برو و نامه‌ات را با دقت بنویس، عنوان آن را سر و سامان بده تا با کلامی شیرین و دلنشین پیشکش او کنی.