هوش مصنوعی: یار من قد بلندی مانند سرو دارد و به آرامی در گلزار قدم می‌زند. بر فراز سرو خرامان، ماه روشن و زیبا وجود دارد.

هوش مصنوعی: من به زیبایی و قد و قامت آن معشوق دلربا، که مانند ماه در آسمان درخشنده است، عشق می‌ورزم و او را در باغ به مانند سروی خوشخم قدم می‌زنم.

هوش مصنوعی: درختان نارون در بالای خود مجسمه‌ای دارند که نماد خورشید و ماه است. بر لب‌های نازک آن‌ها، شیرینی و شیرینی‌های زندگی به وضوح دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: در کنارم همیشه چیزهای شیرین و خوشمزه‌ای بود، مانند عسل، شیری که خوشمزه است و همچنین رودخانه‌ای زیبا و روشن و نور ماه و محبت.

هوش مصنوعی: اهرمندی که زلفش را دارد، می‌تواند با داشتن دین یزدان، چهره دین را به زیبایی بیاراید. او همچنین می‌تواند با دستانش، دین یزدان را تحت تاثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: یک برهمن (مؤمن هندویی) در برابر معبودی که می‌پرستد، عاشق آتش می‌شود. عشق به آن معبود باعث می‌شود دل او مانند دلبرش دگرگون شود و دل من هم در همان حال تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی یوسف محبوبم در چاهی نهان شد، چهره‌اش در دنیا نمایان گردید و چاه نیز در زیر چانه‌ام افتاد.

هوش مصنوعی: در حسرت زیبایی‌های آن معشوق به شدت ناراحت و دلمرده‌ام، به طوری که حال و روزم مانند یوسف است که در چاه افتاده و به هیچ‌وجه نمی‌تواند خود را نجات دهد.

هوش مصنوعی: مانند سایه‌ای که از خورشید در سمت مشرق به زیر دامن خود می‌کشد، آن ماه زیبا و دلربا نیز دامنش را از من دور می‌کند.

هوش مصنوعی: زلف بی‌نظم او نشانه عشق و محبت است و ماهی که در چشمانش می‌درخشد، گنجینه جادو و هنری است.

هوش مصنوعی: کیست که به زلف او اینگونه افسون شوم و مانند قطران (ماده‌ای چسبناک) با عطر مشک پیمایم؛ به خاطر زیبایی و لطافتش چیزی نمی‌خواهم و فقط از آنچه دارم می‌بخشم؟

هوش مصنوعی: بوی موهای او از بوی گل‌های بهاری که در صبح زود به مشام می‌رسد، دلپذیرتر است.

هوش مصنوعی: بوی موهای او از نیکوکاران و شخصیت‌های بزرگ به مشام می‌رسد، همانند میرجلیل ناصرالدین خسرو از خاندان پیامبر و بوالحسن.

هوش مصنوعی: محمد ابن احمد، فردی است که به خاطر شرافت و بزرگی‌اش در عالم، ستایش می‌شود و شخصیت او در خور ستایش و نیکو است.

هوش مصنوعی: کسی که در این دنیا طلا و شمشیر را به وجود آورد، در عالم دیگر نیز مانند طلا بخشنده و شمشیرزن خواهد بود.

هوش مصنوعی: خداوند با لطف و احسان خود آزادگان را به بندگی و احترام خود به دام می اندازد، در حالی که آزادی و عزت نفس قوانین و آداب خاص خود را دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که پرنده‌ی قوی و صاحب عدل او به پرواز درآمد، نشانه‌هایی از فساد و مشکلات در جهان پدیدار شد و مانند سیمرغ، دچار آوارگی و پراکندگی گشت.

هوش مصنوعی: در وسط جنگ و آتش دشمن، او مانند پرنده‌ای است که در حال پرواز است و نیزه‌اش مانند تیرک مانندی است که به سمت هدف می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی که شمشیر جان در دست قهرمان به حرکت درآید، اگرچه مقابل او صد دشمن باشد، همچنان مانند شمشیر ذوالیزن قدرتمند و بی‌رحم است.

هوش مصنوعی: مجلس آماده برگزاری جشن و شادی است و سپاهیان نیز آماده نبرد شده‌اند؛ در این حال، همه افراد حاضر در مجلس و در میدان جنگ در حال دل دادن به محبوبشان هستند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در جهان دسته‌ها و نیروها به وجود آمده‌اند، هیچ‌کس نمی‌تواند مانند او که لشکرها را در هم می‌شکند، به تزئین مجالس بپردازد.

هوش مصنوعی: ای پروردگاری که در بین انسان‌ها هیچ‌کس مانند او را نمی‌توان یافت، پس دشمنان را از او دور گردان.

هوش مصنوعی: دوستان و دشمنان، نعمت و مقام تو به صبر و خویشتن‌داری تو بستگی دارد، و این‌که چگونه با چالش‌ها و مشکلات زندگی برخورد می‌کنی، تعیین‌کننده سرنوشتت است.

هوش مصنوعی: زبان شعر به زیبایی و نیکی وصف می‌شود، مانند اینکه سخن چنان شایسته و موزون است که برای ستایش تو آماده می‌شود و در دل مردان طبع می‌گیرد، همچون پرهایی که نرم و لطیف هستند.

هوش مصنوعی: چون تو در دل و زبان خود دارای سخن‌وران هستی، در ستایش تو نیز سخن‌گویان بزرگ و با ارزش قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: من باید در محفل تو شاعری باشم، چون در غیر این صورت شعر من در دنیا چه ارزشی دارد؟

هوش مصنوعی: اگر بر خود و بر دیگران تواضع کنی، می‌توانی سروری را تجربه کنی. در واقع کسی که در زمین، خود را بزرگ‌تر از دیگران نبیند، بهشت را خواهد یافت.

هوش مصنوعی: شنیدن مدح و ستایش تو آن‌قدر شیرین است که حتی اگر گوش‌هایم تلخ شود، باز هم این شَرَف‌ها برای من مانند عسل خواهد بود، گویی در بهشت در حال بیان این جمله‌ها هستم.

هوش مصنوعی: اگر قرار بود تنها به خاطر شنیدن و گفتن تو مدح کسی باشد، خداوند بشر را با گوش و دهان نمی‌آفرید.

هوش مصنوعی: دل من به قدری پر از زیبایی توست که می‌تواند بهترین ستایش‌ها را از خود خارج کند. اما برای تو که این همه ارزش داری، هر ستایشی کافی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: از پذیرش خدمت تو خوشحال و سرفراز هستم و مانند آسمان خود را پر از شادی و نشاط می‌بینم.

هوش مصنوعی: اگر نور خوشبختی و ثروت تو بر من بتابد، مثل درختی خواهد بود که بارور می‌شود و از جان و تنم میوه می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر کس که در سایه تو حتی برای لحظه‌ای آرامش بگیرد، تا قیامت در کامیابی و خوشبختی خواهد بود.