هوش مصنوعی: ای کسی که بدکاران بر تو ستم می‌کنند، دعای نیکوکاران برای تو به آسمان می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر روح و شانس خوبی داشته باشی، نیازی به مراقبت و حمایت از بیدارانی نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: خدای یزدان، کافری است که بدون نیاز به پاسداری و سپاس از نگهبانان، نگاهبان است.

هوش مصنوعی: امروز، تو در این زمان باید به دیگران محبت و توجه کنی؛ روزی که مختص افرادی است که در حال مراقبت از دیگران هستند.

هوش مصنوعی: تو با ما هستی، زیرا صلاح جهانیان در این است که بدانی چقدر اهمیت دارد به دل بیماران رسیدگی کنی.

هوش مصنوعی: به راستی، ای بزرگوار، تو بخشش‌هایی داری که به بندگان و خدمتگزارانت می‌عطایی.

هوش مصنوعی: هر مویی که از سر تو بیفتد، برای خریداران ارزش و بهایی به اندازه صد جان دارد.

هوش مصنوعی: دیوانگان به موی و تن تو بدبین می‌شوند، اما افراد خردمند چنین برداشت‌هایی ندارند.

هوش مصنوعی: استحکام و ثبات زندگی گرانبهای تو به دست معمارانی است که قدرت و موقعیت را در اختیار دارند.

هوش مصنوعی: معمار خوب به خوبی می‌داند که ما اهل کار و تلاش هستیم و از افرادی که کاری نمی‌کنند، متفاوتیم.

هوش مصنوعی: اگر درویشی را از دراز بگیرند و نگذارند که خاصه بر دیوارها فشار آورد، احتمالاً به این معناست که اگر کسی قادر به انجام کارهای بزرگ نباشد و موانع را بردارد، ممکن است مشکلاتی پیش بیاید که بر دیگران تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: تو مالکی و دارای قدرت و خوش‌شانسی هستی، اما تقدیر به گونه‌ای رقم خورده که با اقبال منفی مواجه شده‌ای.

هوش مصنوعی: دشمنان جان تو کم ارزش و اندک هستند.

هوش مصنوعی: ستمکاران به دیگران ظلم می‌کنند، در حالی که خودشان نیز به خاطر افکار ستمگرانه‌شان، بر جان خودشان ظلم می‌رود.

هوش مصنوعی: تصور کردند که با این کار، وضعیت بیچارگان بهتر خواهد شد، درحالی‌که این وظیفه بر عهده کسانی است که به نصیحت و اندرز می‌پردازند.

هوش مصنوعی: این شعر به بیان وضعیت کسانی می‌پردازد که از درد و رنجی عمیق رنج می‌برند و فریاد می‌زنند. ناله و زاری آنها به صورت خلاصه‌ای از گرفتاری‌ها و مشکلات‌شان خود را نشان می‌دهد و به نوعی به حس همدردی و درک عمیق از وضعیت آنها اشاره دارد.

هوش مصنوعی: با نعمت و خوشبختی تو، سرها را به سوی گنج و ثروت‌های سنجار خم کردند.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانند به تو نگاه کنند در حالی که برخی از افراد مهم و تأثیرگذار از رفتارهای ناپسند کاسته شده‌اند؟

هوش مصنوعی: به تو خیانت کردند ولی این خیانت به آن‌ها بازگشت و عاقبت دامن خودشان را گرفت.

هوش مصنوعی: عده‌ای از روی بی‌پرواخی به دنبال ماجراجویی بودند تا اینکه درد و غم عیاران را پیدا کردند.

هوش مصنوعی: برای تحقق آرزوهایشان، کسانی با نیت‌های سودجویانه و بی‌رحم وارد میدان شدند، اما در نهایت به جای آنکه هدفشان برآورده شود، تنها در تله‌ای گرفتار شدند که خود ایجاد کرده بودند و به هیچ‌وجه موفق نشدند.

هوش مصنوعی: خداوند عزیز جان تو را مانند دل ابرها روشن و روشنایی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: خداوند رازهای نیرنگ و فریب را برای تو روشن کرده است.

هوش مصنوعی: روشن‌دلان و افرادی که به رازها آگاهند، بسیاری از فضایل و آثار الهی را در وجود تو مشاهده کردند.

هوش مصنوعی: در هر مسیری که هیچ کس راه حلی نداشته باشد، یاد تو به عنوان راه‌حل بی‌چاره‌هاست.

هوش مصنوعی: خوش شانسی و فرصت‌ها همراه تو هستند، اما رفیقانت کجا تو را تنها می‌گذارند؟

هوش مصنوعی: از تو بدی نیامده و نخواهد آمد، چون بدی از سوی مردم ستم‌کار است.

هوش مصنوعی: در زمین خشک و بی‌آب و علفی که امیدها بی‌ثمر شده‌اند، بذر آرزوها و خوشبینی‌ها به کلی نابود شده است.

هوش مصنوعی: جباران در دنیا به تو قدرتی داده‌اند تا بتوانی آن‌ها را نابود کنی.

هوش مصنوعی: دست لطف تو سنگینی بارهای سنگین را از دوش افراد برمی‌دارد و آن‌ها را سبک می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر خودت را دچار غم و اندوه نکنی، می‌توانی به دیگران آرامش و محبت بدهی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زلف‌های زیبا و رخسار دلبران در هم بریزد و به زوال برود، زیبایی و خوشی‌ها در دل عاشقان باقی است.

هوش مصنوعی: خوشا آن چهره آشنای تو که با زیبایی و رنگ لاله‌ها بر دشت‌های سرسبز نقش بسته است.

هوش مصنوعی: شما به زیبایی زلف‌های معشوقان هستید که برای کسانی که تحت فشار و غم هستند، چهره‌ای آشفته و ناهنجار ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: افرادی که از فرمان تو سرپیچی کنند، موهایشان به مانند مارهایی بر روی تنشان می‌پیچد و زنده می‌شود.