هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و ظرافتِ قد آن غزال لطیف، مثل سیم، در دوری و نزدیکی‌اش دچار شوق و هیجان شدم؛ زیرا قد من همچون دالی از طلاست.

هوش مصنوعی: آن شخص با ویژگی‌های زیبا و باارزشش مرا فریفت و به من پیشنهاد داد. اما در حقیقت، به خاطر نبودن چهره‌ی وصال و عشق حقیقی، نتوانستم به او دست پیدا کنم.

هوش مصنوعی: من با امید به این که در خواب تصویر او را مشاهده کنم، او را از مژگانم در باغ خواب مانند درختی کاشته‌ام.

هوش مصنوعی: من از خیال، خواب و امیدهای خود را جدا کردم و به حالتی رسیدم که کسی متوجه‌ام نشد و مرا فراموش کرد.

هوش مصنوعی: حال کسی که در خیال خودش دچار شادی و خوشحالی می‌شود، خوب است، حتی اگر آن شادی زودگذر و موقتی باشد.

هوش مصنوعی: با توجه به وضعیت من، شخصی به نام ترمدی بیان کرده است که از نام مستعارش برای ستایش کسانی که زیبایی را تأیید می‌کنند، استفاده کرده است.

هوش مصنوعی: زیبایی محفل آزادگان که به دین است توانا، همانند پدرش است که بی‌نظیر و هم‌پایه است.

هوش مصنوعی: زیبایی او همچون کیمیا در دنیا نادر و کمیاب است و در علم و حکمت، وجود و مهربانی، و برتری‌ها جایگاه ویژه‌ای دارد.

هوش مصنوعی: generosity and kindness او از شمار بدها و بی‌خودی‌ها پاک و دور است و دانش او باعث شده که مانند افلاطون در میان نادانان شناخته شود.

هوش مصنوعی: درست مانند کسی که به جمع‌آوری ثروت بسیار علاقه‌مند است، شخصی که دانایی و فضیلت ندارد، حتی بیشتر از او به خرج کردن پول حساس است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که انسان‌ها درک و شناخت متفاوتی از دنیا دارند. یکی ممکن است کم‌خوبی و بدی‌ها را ببیند و دیگری بیشتر. همچنین، دانش و تجربه افراد هم ممکن است با سن آن‌ها رابطه نداشته باشد؛ برخی در سنین پایین‌تر می‌توانند آگاهی بیشتری داشته باشند و برخی دیگر در سنین بالاتر اندک دانشی را تجربه کنند.

هوش مصنوعی: وقتی سائل دور از او سایه مبارکش را می‌بیند، می‌گوید: «اینک اینجا همان پرنده خوش شانس است.»

هوش مصنوعی: اگر کسی که در زندگی‌اش خوشبختی و شانس دارد، زر را در کیسه سائل بیندازد، حتی اگر آن کیسه از سفال شکسته باشد، آن زر به درستی و ارزش خود باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: سخاوت و generosity تو، بخل و احتکار را به سختی می‌شکند و همت بلند تو باعث می‌شود که بخشش و کرامت همچون پرواز پرندگان به اوج برسد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم به زبان ساده بگوییم، این جمله به این معناست که اگر میزان صبر و بردباری تو را با آب دریا مقایسه کنیم، صبر تو بسیار بیشتر است. مثل این است که اگر در یک کفه ترازو، صبر تو قرار داشته باشد، میزان آن بسیار زیاد و سنگین خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر دجال به جهانی که پر از بخل و تنگ‌نظری است، تسلط پیدا کند، سخاوت و generosity او مانند عیسی(ع) است که دجال را می‌کشد.

هوش مصنوعی: اهل ادب و شعر به ستایش تو سخن می‌سرایند، زیرا تو باعث و بانی رشد و شکوفایی آن‌ها هستی.

هوش مصنوعی: هر جایی که نام تو را بر زبان آورند و به سخن از تو بپردازند، در آنجا جز خوبی‌ها و ستایش‌های تو چیزی گفته نخواهد شد.

هوش مصنوعی: زمانی که قلم به دلیل مشکلاتی که دارد، از جوهرش کمرنگ می‌شود، من با روشنایی ذهنم تو را ستایش می‌کنم.

هوش مصنوعی: شعر من بر اساس تجربه‌ها و احساسات خودم است و نباید گمان کنی که آن را از جای دیگری گرفته‌ام یا از روی دیگران نقل کرده‌ام.

هوش مصنوعی: شاعر مثل کسی است که ناتوان از لذت جنسی است و از خوشی آن چیزی نمی‌داند.

هوش مصنوعی: اگر کلام کسی به درستی و به موقع بیان شود، حتی اگر به نظر نرسد که بیانش خوب است، در هر حال در زمان خود می‌تواند به زیبا و منطقی بودنش اعتبار بدهد؛ حتی اگر در مواقعی بی‌زبان و ناتوان از گفتن به نظر بیاید.

هوش مصنوعی: به کسی مانند تو که مورد ستایش است، از آنچه نزدیک‌تر است، حکیم می‌تواند جادوگری درست کند که خالی از ممنوعات باشد.

هوش مصنوعی: شکایت نمی‌کنم از کسی که مرا سرزنش می‌کند، زیرا تویی که در مسیر شعر می‌روی، به‌راستی که هیچ کس مثل تو ستوده نمی‌شود و من هم از سرزنش و ناراحتی بی‌نیازم.

هوش مصنوعی: شاعر از شعر خود فصلی می‌سازد و در هر مکان که برود، همین را بیان می‌کند. این رفتار اوست که همیشه تکرار می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که من تو را ستایش می‌کنم، نیازی به پرسش حاجتم نیست؛ چرا که سخاوت تو بدون درخواست، نیازهایم را برآورده می‌کند.

هوش مصنوعی: هر سال همیشه سه ماه از شروع رجب تا شوال فاصله وجود دارد.

هوش مصنوعی: به روز اول شوال، همیشه برای تو آرزوی خوشی و سعادت در زندگی و موفقیت دارم.

هوش مصنوعی: ماه رجب که به تو رسید، برایت مبارک باد زیرا این ماه ایام خوش و شب‌های مبارکی را به همراه دارد.